«Κιτρινόμαυρη» ανασκόπηση 2010-11

Η σεζόν 2010/11 ολοκληρώθηκε και βρήκε την ΑΕΚ να επιστρέφει στους τίτλους μετά από 9 χρόνια. Και μόνο το γεγονός πως η ομάδα κατάφερε να πετύχει τον έναν από τους δύο εγχώριους στόχους της, που από την αρχή της χρονιάς και κάθε χρονιάς, είναι υποχρεωμένη να κυνηγάει, αποδεικνύει πως η φετινής περίοδος στέφθηκε με επιτυχία. Ανεξάρτητα με το αν υπάρχουν ενστάσεις για μερικά άσχημα αποτελέσματα ή μεμονωμένα περιστατικά που έμειναν χαραγμένα με το τέλος της αγωνιστικής περιόδου και αφορούν γεγονότα εντός και εκτός γηπέδου, όταν μία ομάδα φτάνει στην κατάκτηση ενός τίτλου, όπως συνέβη φέτος με την Ένωση, μόνο πετυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί η σεζόν.

Το aek365.gr θυμάται τα γεγονότα που σημάδεψαν τη φετινή περίοδο και κάνει έναν απολογισμό για τα όσα ζήσαμε από την Κυπελλούχο 2010/11. Κρατάμε αυτά που μας άρεσαν, τις στιγμές που ζήσαμε και δεν θα τις ξεχάσουμε για πολλά χρόνια και αφήνουμε στην άκρη σκηνές και γεγονότα που μας σημάδεψαν και κανείς δεν θα ήθελε να ξαναζήσει.

Τι κρατάμε...

*Μετά από 9 ολόκληρα χρόνια, η ΑΕΚ επέστρεψε στους τίτλους. Στις 30 Απριλίου του 2011, ο Νίκος Λυμπερόπουλος, ο Τραϊανός Δέλλας και ο Παντελής Καφές, σήκωσαν στον αττικό ουρανό την κούπα της Κυπελλούχου Ελλάδος και μαζί με αυτή, χιλιάδες κόσμου που περίμεναν καρτερικά αυτή τη στιγμή. Αναμφίβολα η σημαντικότερη επιτυχία της χρονιάς, παρόλο που στη συνέχεια έγινε προσπάθεια να εξισωθεί αυτή η επιτυχία, με ενδεχόμενη κατάκτηση της δεύτερης θέσης, μέσω των πλέι οφ.

*Μετά από χρόνια, ο κόσμος βγήκε από το σπίτι του και ξεχύθηκε στους δρόμους. Δεν έγινε μία, αλλά 4 φορές. Η πρώτη ήταν με την έλευση του Ντιοπ και ο πανικός που ακολούθησε αυτήν, στο αεροδρόμιο από τους Ενωσίτες οπαδούς. Εν συνεχεία ήρθε και ο Μανόλο Χιμένεθ, η μεγάλη πρόκριση της Ένωσης μέσα στην Τούμπα και φυσικά οι πανηγυρισμοί στη Φιλαδέλφεια, αμέσως μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου.

*Η ΑΕΚ επιστρέφει στις εκτός έδρας νίκες στην Ευρώπη. Τελευταίο «διπλό» ήταν την περίοδο 2007/08, με νίκη στο Μπόλεσλαβ, απέναντι στη Μλάντα. Ωστόσο, φέτος τα κατάφερε 2 φορές. Μία στη Σκωτία, επί της Νταντί και μία ακόμα στην Κροατία, απέναντι στην Χάιντουκ.

*Παράλληλα, με τις ευρωπαϊκές εκτός έδρας νίκες, βελτίωσε σε μεγάλο ποσοστό και τα εκτός έδρας αποτελέσματά της και στα εντός συνόρων παιχνίδια της. Τη φετινή σεζόν κατάφερε να πάρει 6 τρίποντα μακριά από το ΟΑΚΑ (πέρσι μόλις 4), τη στιγμή που πήρε το Κύπελλο, κερδίζοντας όλα τα ματς ως φιλοξενούμενη. Ακόμα και τον τελικό.

*Αποτελέσματα όπως αυτά μέσα στο «Κλ. Βικελίδης», στην Τούμπα, το «διπλό» με τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο, η νίκη μέσα στην Κροατία, το 4-0 επί του ΠΑΟΚ, στο ΟΑΚΑ, ήταν μερικά από τα ματς τα οποία κρατάμε τη φετινή περίοδο. Εκπληκτικές εμφανίσεις που συνοδεύτηκαν με θέαμα και ουσία. Είχαμε πολλά χρόνια να ζήσουμε τέτοιες στιγμές και φέτος υπήρξαν διαστήματα που τις ζήσαμε.

*Χρειάστηκαν να περάσουν 10 ολόκληρα χρόνια καριέρα τους Νίκου Γεωργέα με την κιτρινόμαυρη φανέλα, για να τον δούμε να πετυχαίνει το πρώτο του τέρμα. Φέτος ήρθε η σειρά του. Ο «Φούλης» σκόραρε δις. Ένα γκολ στο ματς Κυπέλλου με την Λάρισα και ένα ακόμα στο Παγκρήτιο με τον Εργοτέλη

Τι ξεχνάμε...

*Τα γεγονότα στην Καλλιθέα, σε μία φιλική αναμέτρηση, αμαύρωσαν την ιστορία της ΑΕΚ. Η άνανδρη επίθεση που δέχθηκε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, εκείνο το απόγευμα του Αυγούστου, έφερε αλυσιδωτές αντιδράσεις. Και στο ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά και σε διοικητικό επίπεδο. Σκηνικό ντροπής που δεν θα θέλαμε ποτέ να ξαναζήσουμε.

*Μετά από χρόνια, η ΑΕΚ... θυμήθηκε πως είναι να παίζει σε άδειο γήπεδο. Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερις φορές (και μία επιπλέον του χρόνου) οι ποδοσφαιριστές του Χιμένεθ κλήθηκαν να παίξουν στο «παγωμένο» ΟΑΚΑ, χωρίς την συμπαράσταση του κόσμου τους.

*Η βία έκανε την εμφάνισή της και στην «οικογένεια» της ΑΕΚ, όπου φέτος αντιμετώπισε πολλές φορές διάφορα κρούσματα. Είτε μικρά, όπως με τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο, είτε μεγάλα, όπως στον τελικό. Η ομάδα το πλήρωσε με τον χειρότερο τρόπο. Πολλά κεκλεισμένων των θυρών ματς και μεγάλα χρηματικά πρόστιμα.

*Οι δύο ντροπιαστικές ήττες που δέχθηκε η ομάδα τη φετινή περίοδο, δεν «έσβησαν» ούτε με την κατάκτηση του Κυπέλλου. Πολύς κόσμος δεν μπορούσε να πανηγυρίσει ένα τρόπαιο, καθώς τα 6 γκολ στο Καραϊσκάκη, αλλά και το 0-4 του ΟΑΚΑ από τον Ολυμπιακό Βόλου, έμειναν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη των Ενωσιτών.

*Το ΟΑΚΑ μπορεί να μην αποτέλεσε ποτέ την «καυτή» έδρα της ΑΕΚ, ωστόσο η Ένωση μπορούσε εύκολα ή δύσκολα να παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει. Φέτος, ωστόσο, η Ένωση χρειάστηκε ένα τρίμηνο για να μπορέσει να πάρει μία εντός έδρας νίκη, κάτι που κόστισε αρκετά στην μεγάλη ψαλίδα που άνοιξε με την κορυφή.

Η στιγμή...

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως η μεγαλύτερη στιγμή για τη φετινή χρονιά είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου. Κάποιος άλλος το γκολ του Μίτσελ, που άνοιξε τον δρόμο για την επιστροφή στους τίτλους. Ωστόσο, η μεγαλύτερη στιγμή για την ΑΕΚ, τη χρονιά που πέρασε, ήταν το ταξίδι που πραγματοποίησε η ομάδα στην Αυστραλία. Η Ένωση έκανε αυτό το μεγάλο ταξίδι για να βρεθεί δίπλα στους ομογενείς φίλους τους, που έχουν μάθει να την αγαπούν, όλα αυτά τα χρόνια, από δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και από την τηλεόραση. Η ΑΕΚ, με πρωτοβουλία της διοίκησης, πήρε την μεγάλη απόφαση και έδωσε χαρά σε χιλιάδες φίλους της που ζουν στην μακρινή Αυστραλία.

Ο MVP της σεζόν: Τραϊανός Δέλλας

Το καλοκαίρι επέστρεψε στην ΑΕΚ για να αγωνιστεί έναν ακόμα χρόνο και εν συνεχεία να κλείσει την καριέρα του. Σκοπός ήταν να βοηθήσει την ομάδα, όσο περισσότερο μπορούσε, μέσα στον αγωνιστικό χώρο και παράλληλα με την ηγετική του φυσιογνωμία, να βοηθήσει τους νεαρούς που ερχόντουσαν από πίσω, βάζοντας και τάξη στα αποδυτήρια, που πέρσι ήταν ένα μπάχαλο. Ελάχιστοι πίστευαν (ίσως ούτε ο ίδιος) ότι η φετινή χρονιά του, στα 35 του χρόνια οδεύοντας προς τα 36, θα ήταν η παραγωγική στην 18χρονη καριέρα του.

Έφτασε σε συνολικές συμμετοχές όσο και τα χρόνια της ζωής του (36) ξεπερνώντας συνολικά τα 3.000 αγωνιστικά λεπτά, πετυχαίνοντας 4 γκολ, ισοφαρίζοντας μάλιστα το προσωπικό του ρεκόρ, που διατηρούσε από τη σεζόν 1995-96 όταν αγωνιζόταν στον Πανσερραϊκό. Πέτυχε γκολ που χάρισαν βαθμούς και μία πολύτιμη πρόκριση στον τελικό. Όταν έλειπε, η άμυνα «πελαγοδρομούσε». Όταν ήταν μέσα στο γήπεδο, η ΑΕΚ δεχόταν γκολ με το σταγονόμετρο. Ο «Κολοσσός» ήταν αναμφίβολα ο MVP της φετινής περιόδου και το ερώτημα που πλέον πλανάτε, είναι αν θα συνεχίσει και του χρόνου. Έδειξε πως έχει μία σεζόν ακόμα.

Η έκπληξη...

Ο Γρηγόρης Μάκος ήταν αναμφισβήτητα ο ποδοσφαιριστής που για πολλούς θεωρήθηκε η μεγάλη έκπληξη της χρονιάς. Ο αμυντικός μέσος της ΑΕΚ, που πέρσι για διάφορους λόγους, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, φέτος έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο και τους λόγους που η Ένωση δαπάνησε ένα μεγάλο ποσό για να τον αποκτήσει. Θα ήταν όμως άδικο σε αυτή την κατηγορία να μην υπήρχε και το όνομα του Νίκου Καράμπελα. Ξεκίνησε τη σεζόν, ως μπακ απ του Λαγού (αυτός προοριζόταν για βασικός) και πιθανότατα και του Νταντόμο, ωστόσο μέσα από την καθημερινή δουλειά του κατάφερε να γίνει βασικός και αναντικατάστατος, κάνοντας τον Χιμένεθ να μιλάει με τα καλύτερα λόγια.

Η απογοήτευση...

Η χρονιά που τελείωσε έφερε στο φως πολλά προβλήματα, κυρίως οικονομικά, που οφείλονται στο γεγονός πως Πέτρος Παππάς και Νίκος Νοτιάς κουράστηκαν, όπως οι ίδιοι λένε, να βάζουν χρήματα στην ΠΑΕ. Αυτό έφερε καθυστερήσεις σε πληρωμές παικτών και τη διοίκηση να τρέχει τελευταία στιγμή να κλείσει «τρύπες». Αποκορύφωμα το σήριαλ με την αδειοδότηση, που η ΑΕΚ την πήρε την τελευταία στιγμή, έστω και αν ο φάκελός της παρουσιάστηκε υπερπλήρης. Παρόλα αυτά, το θέμα δεν έχει κλείσει ακόμα και γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσει η Ένωση να εξασφαλίσει το πιστοποιητικό της και στη δεύτερη φάση, που είναι στις 30 Ιουνίου.

Μοναδικές στιγμές...

*Το γκολ του Νάτσο Σκόκο στο «Κλ. Βικελίδης»
*Το γκολ του Ίσμαελ Μπλάνκο στο 90φεύγα, με τον Ολυμπιακό
*Το γκολ του Νάτσο Σκόκο με τον ΠΑΟΚ, στα πλέι οφ
*Η κούρσα του Ντιοπ που πέρασε πάνω από το καπνογόνο
*Η ουρά χιλιάδων Ενωσιτών, που περίμεναν καρτερικά στη βροχή για ένα εισιτήριο στον τελικό
*Η κεφαλιά «ψαράκι» του Δέλλα, στην Τούμπα, που χάρισε την πρόκριση στον τελικό
*Η φιγούρα του Νίκου Λυμπερόπουλου, όταν σήκωσε μόνος του, την κούπα του τελικού. Την πρώτη για την τεράστια καριέρα του
*Το κλάμα του Σκόκο κατά την αποχώρησή του από τον αγωνιστικό χώρο, στον τελικό του Κυπέλλου
*Το καπνογόνο που δέχτηκε ο Σεμπάστιαν Σάχα στη Τούμπα, όπου ο ανεγκέφαλος οπαδός σημάδεψε τον γκολκιπερ της ΑΕΚ