Λαμπρή γιορτή με φόντο την κούπα

Μεγάλη δουλειά η δορυφορική κι ακόμα πιο πολύ το Ιnet, φίλε μου ψηλέ. Στα τέλη του 80 αρχές της δεκαετίας του '90 έρχισε να σκάει το σύστημα Gopher στα πανεπιστήμια, ένα "ηλεκτρονικό" δακτυλογραφημένο ρεζουμέ των δελτίων τύπου και πληροφοριών απ'τις εφημερίδες κυκλοφορίας. Οι πιο παλιοί είμαι βέβαιος θα το θυμούνται. Το ελληνικό Gopher ήταν συμπαραγωγή του ΕΜΠ και της ΕΡΤ. Κάθε Δευτέρα απόγευμα στ'αθλητικά, μαθαίναμε τι έκανε η ΑΕΚΑΡΑ την Κυριακή που πέρασε. Τετάρτη είχε... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ανασκόπηση της αγωνιστικής που έρχεται απ'τα πρωτοσέλιδα του αθλ.τύπου. Εφημερίδες ερχόντουσαν μόνο στα κεντρικά καταστήματα στο Σόχο με 3-4 μέρες καθυστέρηση. Τα Νέα, Ελευθεροτυπία, το Φως. Αργότερα βγήκε ο Φίλαθλος και θεωρήθηκε η πρώτη ταμπλόϊντ αθλητική της Ελλάδας (χωρίς βέβαια να είναι). Αλλά ο μεγάλος χαμός έγινε όταν βγήκε η Ώρα για Σπορ. Μιλάμε οι ΑΕΚτζήδες πανηγύριζαν λες κι είχαμε πάρει πρωτάθλημα. Περπατάγαμε έξω απ΄την Άγια Σοφία του Λονδίνου για να πάμε γι ακαφέ, με καμάρι ρε παιδί μου. Κουφάλες, δες τε τι έχουμε εμείς οι ΑΕΚτζήδες. Παοκτζήδες, Αρειανοί, παναθηναϊκοί, ήταν στο παρακάλι: "ρε φίλε άμα την τελειώσεις, δώσ'την και σε μένα λίγο να διαβάσω σε παρακαλώ". Η πρώτη κιτρινόμαυρη εφημερίδα που γνώριζε ο ελληνισμός του εξωτερικού, που μίλαγε με πάθος για τα κιτρινόμαυρα θέματα. Βέβαια, όποιος φοιτητής ήταν ψιλοματσό και το φύσαγε, αγόραζε ραδιόφωνο παγκοσμίου λήψεως. Δυστυχώς μόνο ένα ημίχρονο άκουγες γιατί μετά στο β' ημίχρονο έμπαινε παρεμβολή το Τούρκικο. Το ν'ακούς όμως περιγραφή Μανώλη Μαυρομάτη Κυριακή απόγευμα στο Βυζαντινό στο Λονδίνο, ήταν σκέτη... ταύλα! "Να πάμε γρήγορα στην Τούμπα γιατί έχουμε γκολ... και η ΑΕΚ αγαπητοί ακροατές κάνει το 0-1 με ένα φοβερό σουτ του Θωμά Μαύρου στο γάμα κι αφήνει άφωνο το γήπεδο της Τούμπας!!" Τέλη του 90 έφευγα για Αμερική όπου εκεί τα πράγματα ήταν αρκετά πιο... πρωτόγωνα στην ελληνική ενημέρωση ειδικά των ΑΕΚτζήδων, αλλά τα πάντα άλλαξαν με την καλωδιακή διασύνδεση και τα σήματα υψηλών ταχυτήτων το '95. Μέχρι τότε τα νέα αποκλειστικά
τα μάθαινες από τους συνδέσμους όπως ο θρυλικός της Νέας Υόρκης, ή "παράνομα" μέσω της Αρχιεπισκοπής στο ΑΧΕΠΑ, όπου άλλοι άρρωστοι άλλων ομάδων, κυρίως ολυμπιακοί και παναθηναΪκοί πού'ναι και η πλειοψηφία των οπαδών των Ελλήνων β' και γ' γενιάς, κάνανε μετάδοση αγώνων και των σκορ μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Για μας τους ΑΕΚτΖήδες όμως, ο φάρος μας ήταν ο Σ.Φ Νέας Υόρκης. Που όπως κι αυτός της Μελβούρνης έπαιρναν υπερατλαντικά τηλέφωνα στο Δωματιάκι στου Γκίζη για να αντιγράψουν τον τηλεφωνητή, κι έτσι έκαναν αναμετάδοση σ'ό,τι μας έλαγαν τα οριτζινάλια κάθε Δευτέρα πρωί! Ξαφνικά, ειλικρινά μέσα σ'ένα βράδυ εκεί προς το '95-'96, μπορούσες να κάνεις σύνδεση με Ελλάδα μέσω δορυφορικής (Antenna Sat). Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπήρχε η web σελίδα κανενός ραδιοφωνικού ιδρύματος ή εφημερίδας!! Κάναμε λοιπόν σύνδεση μέσω Eurosport για να μάθουμε τ'αποτελέσματα, άντε και κανά κλιπάκι 5-10 δευτερολέπτων με τα γκολ του Ντανιέλου, του Ντέμη, του Κωστή, του Δημητριάδη. Πολύ γρήγορα όμως η ΕΡΤ μέσω των φοιτητών του ΕΜΠ της Πάτρας κατάφερε κι έβγαλε το πρώτο webaddress για το ERASport στο διαδύκτιο σε Media Player κι είχαμε ζωντανή σύνδεση με Σωτηρακόπουλο κάθε Κυριακή ξημέρωμα (μεσημέρι για σας) και τον Μιλτιάδη Παναγιωτόπουλο στο Νίκος Γκούμας. Βέβαια, αυτοί στην ΕΡΑ έβλεπαν τους αμερικάνους σαν δολλάρια παρά ως μετανάστες αφού πιο πολύ τις διαφημίσεις των... καταστημάτων Δραγούλιας ακούγαμε παρά τον συμπαθέστατο Μίλτο να κάνει αναμετάδοση αγώνα, αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις... Με την απελευθέρωση της κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα στα τέλη του 90, ήρθε γρήγορα κι η ελεύθερη πρόσβαση-προβολή του ίντερνετ, τα φόρουμς ("φόρα" στα λατινικά), τα ερασιτεχνικά αθλητικά bulletins, οι επίσημες ιστοσελίδες των εφημερίδων, τα μπλογκς, όπου τελικά άλλαξαν όχι μόνο την αναμετάδοση πληροφοριών, αλλά την επικοινωνία, την συμμετοχή, την δραστηριοποίησή του κόσμου όλου. Δόξα και τιμή λοιπόν, στο Σύνδεσμο Φιλάθλων Νέας Υόρκης!!