«Εξαιρετικό υλικό στις ηλικίες 15-16 ετών»

«Λαβράκια» που, αν δουλευτούν σωστά, μπορούν να εξελιχθούν σε παίκτες ικανούς να παίξουν στην ΑΕΚ έχει εντοπίσει ο Χριστόφορος Κόλα. Μιλώντας στους σπουδαστές του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, ο τεχνικός διευθυντής των ακαδημιών της «Ένωσης» υπογράμμισε ότι εκείνες «δεν είναι… βρύση, για να την ανοίξεις και να τρέξουν ποδοσφαιριστές». Τόνισε, ωστόσο, ότι υπάρχουν κάποιοι τέτοιοι στις ηλικίες 15-16, «που διαθέτουν μεγάλες προοπτικές».  Αφού χαρακτήρισε, δε, ως μεγαλύτερη δυσλειτουργία των υποδομών στο ελληνικό ποδόσφαιρο την απουσία Β’ ομάδων (εκτός των Νέων), εξήγησε ότι εκείνες θα απέτρεπαν τους δανεισμούς -και τη μετέπειτα… εξαφάνιση νεαρών ποδοσφαιριστών σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών.

Αναλυτικά όσα είπε:

Για τη φιλοσοφία των Ακαδημιών: «Τέσσερις είναι οι άξονες γύρω από τους οποίους περιστρέφεται δουλειά σε ένα νέο παίκτη: 1) τεχνική κατάρτιση, 2) φυσική κατάσταση, 3) τακτική αντίληψη, 4) προσωπικότητα. Το τελευταίο από αυτά είναι και το δυσκολότερο για να επέμβει ένας προπονητής. Διότι, το ζητούμενο δεν είναι να «φτιάξεις», όπως λέγεται, έναν ποδοσφαιριστή. Το ζητούμενο είναι να μην τον «κάψεις», να του δώσεις τα ερεθίσματα ώστε να μείνει στο ποδόσφαιρο, αλλά και συγκεντρωμένος σε αυτό».

Για το πόσο επηρεάζει η οικονομική κατάσταση τη δουλειά των τμημάτων υποδομής: «Το χαμηλό μπάτζετ που ενδεχομένως να έχει η ομάδα δεν αυξάνει την πίεση στις ακαδημίες. Δουλειά δική μας είναι να αναλύουμε ψύχραιμα τα δεδομένα και να κρίνουμε αν και πόσοι παίκτες -ανεξαρτήτως της κατάστασης στην πρώτη ομάδα- μπορούν να προωθηθούν εκεί».

Για την «αποτελεσματικότητα» των Ακαδημιών: «Μέτρο και κριτήριο για το αν κάνω καλά τη δουλειά μου δεν είναι (ή δεν πρέπει να είναι) το αν υπάρχουν νεαροί παίκτες που ανέβηκαν στην πρώτη ομάδα. Αυτό εξαρτάται και από μια σειρά άλλων παραγόντων: Από την πολιτική που ακολουθεί ο πρόεδρος, από τα «κότσια» του εκάστοτε προπονητή να τους εμπιστευτεί, αλλά και από τα περιθώρια που του αφήνει να το κάνει η τεράστια πίεση που ενδεχομένως υπάρχει από την πορεία και τα αποτελέσματα της ομάδας. Δουλειά δική μας είναι το σωστό «χτίσιμο» νέων παικτών».

Για το πώς η Ελλάδα έχει καταφέρει να εξαγάγει νέους ποδοσφαιριστές: «Περιπτώσεις όπως του Παπασταθόπουλου που παίζει στη Μίλαν ή του Παπαδόπουλου που έπαιξε βασικός με τη Σάλκε στο Champions League είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Στην Ισπανία ένας νέος παίκτης χρειάζεται να περάσει από τρεις βαθμίδες ομάδων μέχρι να φτάσει στην πρώτη. Στην Ελλάδα ασχολούμαστε με την εξαίρεση -με τους ελάχιστους παίκτες που έχουν τα προσόντα για το τεράστιο άλμα- και όχι τους πολλούς περισσότερους που θα μπορούσαν να στελεχώνουν τις ομάδες».

Για τη δυσλειτουργία στις υποδομές του ελληνικού ποδοσφαίρου: «Όσο δεν υπάρχει δομή Β’ ομάδας, θα χάνονται νέοι παίκτες στην Ελλάδα. Είναι η «μεγάλη» ομάδα και αμέσως μετά είναι εκείνη των Νέων -μέχρι 18 ετών. Υπάρχει ένα κενό στις ηλικίες 18-21, που αν το καλύψουμε, θα έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Και αυτό μπορεί να το καταλάβει κανείς, αν σκεφτεί ότι είναι πολύ δύσκολο για έναν παίκτη αυτής της ηλικίας -που βγαίνει από την Ακαδημία και δίνεται δανεικός σε μια μικρότερη ομάδα- να σταθεί σε κατηγορίες όπως η Β’, Γ’ και Δ’ Εθνική. Διότι, αν -ως ακαδημία- εσύ δουλεύεις ένα παίκτη με ένα συγκεκριμένο επιθετικό στιλ ποδοσφαίρου, για παράδειγμα, αυτό έρχεται αμέσως σε αντίθεση με την «αγορά» που τον διαθέτεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνονται πολλοί νέοι παίκτες».

Για τη σημασία του σκάουτινγκ: «Ο μόνος εναλλακτικός τρόπος για να αναδείξεις νέους παίκτες -εκτός του να τους βγάλεις από την ακαδημία - είναι το σκάουτινγκ. Στην ΑΕΚ υπάρχει ένας άνθρωπος που εργάζεται υποδειγματικά πάνω σε αυτόν τον τομέα, ο Τόνι Σαβέφσκι. Ο Τόνι ξεκινάει τη δουλειά 8 το πρωί της Δευτέρας και τελειώνει 8 το βράδυ της Κυριακής -αφού έχει δώσει το «παρών» ενδιάμεσα σε γήπεδα όλης της Ελλάδας».

Για το αν η ΑΕΚ μπορεί να βασιστεί άμεσα στις Aκαδημίες: «Προς το παρόν η ομάδα μας δεν μπορεί να το κάνει. Η ΑΕΚ έχει εξαιρετικό υλικό στις ηλικίες των 15-16 ετών και σε 1-2 χρόνια θα μπορεί ίσως να περιμένει πολλά από αυτούς. Η ακαδημία δεν είναι «βρύση» να την ανοίξεις και να… τρέξει παίκτες. Εδώ η Μπαρτσελόνα -που είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για τη δουλειά στις υποδομές- από περίπου 80 νέους που διατηρεί στις τέσσερις «μικρές» ομάδες της, περίπου ένας τον χρόνο ανεβαίνει στους «μεγάλους». Αν το σκεφτεί αναλογικά κανείς, καταλαβαίνει…»