Από σήμερα διατίθεται στα βιβλιοπωλεία όλης της χώρας το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, «Ιθάκη», από τις εκδόσεις Gutenber. Σε αυτό προχωρά μεταξύ αλλων σε πολλές αποκαλύψεις για το κρίσιμο καλοκαίρι των διαπραγματεύσεων του 2015.
Το τηλεφώνημα του Ομπάμα
«Στις Βρυξέλλες δέχθηκα τηλεφώνημα από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Ήμουν στο ξενοδοχείο, λίγο πριν φύγω για τη Σύνοδο. Αφού μου έδωσε συγχαρητήρια για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, μου είπε:
«Έχω ένα καλό και ένα κακό νέο να σου μεταφέρω».
«Να ξεκινήσουμε από το καλό;».
«Το καλό είναι ότι μετά τη νίκη σου στο δημοψήφισμα, είσαι ο κυρίαρχος των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα».
«Και το κακό;»
«Το κακό νέο είναι ότι έχουν συσπειρωθεί απέναντί σου δυνάμεις που θέλουν σήμερα να τορπιλίσουν τη διαπραγμάτευση και τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Υπάρχει ένα ισχυρό μπλοκ που θέλει, για λόγους κυρίως πολιτικούς, να μην ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση σήμερα και να οδηγηθείτε στο αδιέξοδο. Δεν μπορώ να σου πω λεπτομέρειες, αλλά ένα πράγμα σου ζητώ, να είσαι ψύχραιμος. Και να ξέρεις ότι εμείς θα είμαστε καθ’ όλη τη διάρκεια on board, θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις και παρασκηνιακά θα παρέμβουμε αν χρειαστεί».
Αυτή ήταν η κίνηση του Ομπάμα. Μου έδινε δηλαδή το σήμα ότι η Κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν μαζί μου, αλλά έπρεπε να είμαι ψύχραιμος απέναντι στις προκλήσεις, γιατί δεν είχε απεριόριστη επιρροή στις εξελίξεις. Το παρασκήνιο, το έμαθα εκ των υστέρων. Οι Αμερικανοί και ο Σοσιαλδημοκράτης Αντικαγκελάριος Γκάμπριελ πίεζαν τη Μέρκελ προς την κατεύθυνση της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. Ενώ ο Σόιμπλε, με τον Ολλανδό συντηρητικό Πρωθυπουργό Ρούτε και τους άλλους σκληρούς της Ευρωζώνης, πίεζαν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και η Μέρκελ βρισκόταν μπροστά σε δίλημμα».
Η συζήτηση με τον Πούτιν
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρεται επίσης και στη συνομιλία του με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, στις 19 Ιουνίου κατά την επίσκεψή του Έλληνα πρωθυπουργού σε διεθνές οικονομικό φόρουμ στην Αγία Πετρούπολη. Εκεί συνάντησε για δεύτερη φορά στην ζωή του τον Βλαντιμίρ Πούτιν, αφού είχε προηγηθεί συνομιλία τους σε επίσημο ταξίδι στην Μόσχα.
Όπως χαρακτηριστικά περιγράφει ο Αλέξης Τσίπρας στην «Ιθάκη»:
«Το απόγευμα της ομιλίας μου στο Φόρουμ συναντήθηκα με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Αυτή η δεύτερη προσωπική μας συνάντηση υπήρξε πραγματικά σημαντική εμπειρία. Ήμασταν στην αίθουσα μόνο οι δυο μας. Χωρίς τους συμβούλους μας. Κρατήσαμε μόνο έναν μεταφραστή. Αφού του περιέγραψα τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης και μου είπε πόσο γενναία ήταν η μάχη που έδινα, περάσαμε στα πιο δύσκολα.
Του ανέπτυξα την κατάσταση και τις σκέψεις μου. Ότι αυτό που επείγεται ήταν μια έντιμη συμφωνία με τους εταίρους και είχα ήδη κάνει αρκετά βήματα προς τα πίσω για να την πετύχω. Δεν ήμουν όμως διατεθειμένος να αφήσω τη χώρα μου στις διαθέσεις των δανειστών. Θα επέμενα ως το τέλος στην προσπάθεια να βρεθεί ένας έντιμος συμβιβασμός, αλλά μετά από εβδομάδες βασανιστικών διαπραγματεύσεων είχα αρχίσει πια να αμφιβάλλω για τις προθέσεις τους. Ήθελα λοιπόν να ξέρω πού πατάω. Να μου πει καθαρά ποια ήταν η θέση της Ρωσίας. Και ποια θα ήταν αν, παρά τις δικές μας προσπάθειες, οι διαπραγματεύσεις κατέληγαν σε ναυάγιο. Τι σήμαινε το γεγονός ότι ακόμα και μια συμβολική επένδυση 200-300 εκατομμυρίων σε έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου η Ρωσία την αρνήθηκε.
Η απάντησή του ήταν όχι απλώς ειλικρινής, αλλά θα έλεγα ωμή. Θα προτιμούσε, μου είπε, εκείνα τα χρήματα που ζητήσαμε να τα έδινε σε ένα ορφανοτροφείο, διότι, αν τα έδινε στην Ελλάδα, θα ήταν σαν να τα πετούσε σε έναν σκουπιδοτενεκέ. Γιατί η Ελλάδα ήταν μια χώρα χρεοκοπημένη και δεν θα σωζόταν με 300 εκατομμύρια ευρώ. Είχε ανάγκη από 300 δισ. και όχι από 300 εκατομμύρια. Η Ρωσία, συνέχισε, είναι μια πλούσια χώρα, αλλά όχι τόσο πλούσια ώστε να μπορεί να ξεπληρώσει το χρέος της Ελλάδας. Εντέλει, κατέληξε, πως θα έπρεπε να φτάσω σε μια συμφωνία με τους εταίρους μας. «Να τα βρεις με τη Μέρκελ», μου είπε απλά και καθαρά.
Μου εξήγησε ύστερα, μετά από μικρή σιωπή που έδειξε ότι σκεφτόταν τα λόγια του. «Κοίταξε», είπε, «θέλω να έχω με την Ελλάδα και ειδικά με τη δική σας Κυβέρνηση μια πολύ καλή σχέση. Αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να σου ομολογήσω ότι και με τη Μέρκελ έχω επίσης μια πολύ καλή σχέση. Η Γερμανία είναι μια χώρα με την οποία διατηρούμε ανέκαθεν μια πολύ στενή σχέση, έχουμε αυτή τη στιγμή δύο αγωγούς που μεταφέρουν εκεί φυσικό αέριο. Έχουμε κοινά συμφέροντα. Θέλω να έχω εξαιρετικές σχέσεις με την Ελλάδα και πιστεύω ότι μαζί σας θα κάνουμε πολύ σημαντικά βήματα, και αυτή τη σχέση θα πρέπει να την ενισχύσουμε. Αλλά η Ελλάδα, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, ανήκει σε μια άλλη σφαίρα επιρροής».
«Εννοείς το ΝΑΤΟ;» τον διέκοψα.
«Ναι ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βρίσκεται στη γερμανική σφαίρα επιρροής».
Ήταν ξεκάθαρος και αφοπλιστικά ειλικρινής. Του ξεκαθάρισα πως κι εγώ από την πλευρά μου επιδίωκα τη σύσφιγξη των σχέσεων της Ελλάδας με τη Ρωσία. «Αντιλαμβάνομαι», του απάντησα, «ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που ανήκει σε συμμαχίες του δυτικού κόσμου, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, αλλά από την άλλη μπορεί να συνομιλεί με όλους. Να έχει καλές σχέσεις με πολλές χώρες στην Ανατολή και στον Παγκόσμιο Νότο και όχι μόνο με χώρες της Δύσης και του Βορρά. Και εντέλει να ακολουθεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική».
Σύμφωνα με τις αναφορές του βιβλίου, εκτός από την Ρωσία η κυβέρνηση Τσίπρα είχε βολιδοσκοπήσει και τις προθέσεις της Κίνας. Με βάση όσα γράφει ο πρώην πρωθυπουργός «είχα ζητήσει από τον Δραγασάκη να μεταβεί μαζί με τον Κοτζιά στο Πεκίνο για να διερευνήσουν τις δυνατότητες αγοράς ελληνικών ομολόγων ή εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου στην δευτερογενή αγορά, έχοντας ασφαλώς στο τραπέζι τόσο την συζήτηση για πώληση επιπλέον μετοχών στο Λιμάνι του Πειραιά αλλά και ένα ευρύτερο σχέδιο στρατηγικής οικονομικής συνεργασίας».
Η συνάντηση με τον Σόιμπλε
Στο βιβλίο περιγράφεται και η συνάντηση με τον τότε υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Βολφγκανγκ Σόιμπλε στις 23 Μαρτίου, σε χρόνο προγενέστερο του καλοκαιριού του 2015.
Αυτή σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό: «… πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο, στο κτίριο που στεγάζεται το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών, ένα κτίριο βαρύ, φορτίο καθώς πρόκειται για το πρώην Υπουργείο του Χίτλερ. Η είσοδος στο κτίριο από μόνη της ήταν ένας συμβολισμός βαρύς και ασφυκτικός, σαν να σε ρίχνει στον Άδη, περνώντας από τη σκοτεινή και γεμάτη παγίδες πορεία της Ευρώπης.
Ανεβήκαμε με το ασανσέρ και οδηγηθήκαμε σε έναν μίνιμαλ αλλά ασκητικό χώρο. Ένα απλό, μικρό γραφείο, απλοϊκό, χωρίς οτιδήποτε εντυπωσιακό ή επιδεικτικό, καμία σχέση με τα τεράστια και μεγαλοπρεπή υπουργικά γραφεία που συνηθίζουμε στη χώρα μας. Κι εκεί, καθισμένος και ήρεμος βρισκόταν ο Σόιμπλε. Ήταν η πρώτη φορά που συναντιόμασταν από κοντά. Η συνάντησή μας κράτησε μια ολόκληρη ώρα αντί του προγραμματισμένου μισάωρου.
Ψυχρός αλλά πολύ ευγενικός, με άφησε να μιλήσω. Είπα λίγες εισαγωγικές σκέψεις, σε σχέση με την αποτυχία των προγραμμάτων λιτότητας στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα, υπογραμμίζοντας το γεγονός πως τα Μνημόνια της λιτότητας είχαν αποδοκιμαστεί από την ίδια τη ζωή, και έπρεπε να συζητήσουμε τις συνέπειες, έπρεπε όλοι να μάθουμε από τα λάθη – ιδίως το πολιτικό κατεστημένο που μας είχε οδηγήσει εδώ.
Ο Σόιμπλε με ρώτησε αν πίστευα ότι η Ελλάδα μπορούσε ή έπρεπε να μείνει στην Ευρωζώνη. Και όταν του απάντησα θετικά, αντέδρασε παίρνοντας το γνωστό βλοσυρό του ύφος: «Κοίταξε να δεις, πώς θα κάνεις αυτά τα οποία έχεις εξαγγείλει;» Του απάντησα πως πίστευα πως μπορούσα να είμαι συνεπής στις εξαγγελίες μου, αρκεί η Ευρώπη να μην επιθυμούσε την καταστροφή της Ελλάδας αλλά έναν έντιμο συμβιβασμό, και του ανέλυσα σε γενικές γραμμές τη στρατηγική μου.
Όταν τελείωσα, ο Σόιμπλε με κοίταξε με εκείνο το ψυχρό, σταθερό βλέμμα που δεν άφηνε πολλά περιθώρια παρερμηνείας. Με έναν τόνο πατρικής ειρωνείας, μου είπε: «Κοίταξε να δεις, θα σου δώσω μια φιλική συμβουλή… Αν πράγματι σκοπεύεις να εφαρμόσεις όλα αυτά που έχεις εξαγγείλει, θα σου ευχόμουν να μην εκλεγείς ποτέ».
Η συνομιλία με τον Ολάντ
Επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας, περιγράφει συνομιλία του με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ αφού έχει γίνει γνωστό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου: «…ο Ολάντ ακούγονταν πολύ προβληματισμένος. Μου είπε πως αρκετές χώρες, ανοιχτά πλέον, ήθελαν την Ελλάδα εκτός ευρώζώνης και χρησιμοποιούσαν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Η ευρωπαϊκή δεξιά, σχεδόν στο σύνολό της, υποστήριζε την έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ. Στην συνέχεια μου τόνισε πως αν ήθελα να αποφύγουμε κάτι τέτοιο, που θα ήταν το χειρότερο σενάριο, θα έπρεπε να υπάρξουν δεσμεύσεις από την μεριά μου πολύ κοντά σε αυτά που είχε προτείνει ο Γιούνκερ».
Όπως ισχυρίζεται όμως «με κανέναν τρόπο όμως δεν μπορούσα να υποχωρήσω στο θέμα των εργασιακών σχέσεων και στην αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Προς αυτή την κατεύθυνση είχα επικοινωνήσει με τον Γιούνγκερ και είχαμε συμφωνήσει πως έπρεπε να επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, όπως ίσχυε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης».
Ο «αναξιόπιστος» Γιάννης Βαρουφάκης
Στην «Ιθάκη» ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρεται και στην διαπραγματευτική στρατηγική του ενώ αναφερόμενος στον Γιάννη Βαρουφάκη φαίνεται να τον αποτιμά ως «εγωκεντρικό και αναξιόπιστο». Μεταξύ άλλων αναφέρει στο βιβλίο πως «εκείνη την περίοδο βεβαίως ζούσε τον μύθο του και όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά παντού. Ήταν το πρόσωπο της διαπραγμάτευσης. Ο άνθρωπος που συγκέντρωνε τα φώτα της δημοσιότητας, που φιλοξενούνταν στα εξώφυλλα κοσμοπολιτικών περιοδικών. Ήταν φανερό σε όποιον τον ήξερε πως επιζητούσε με θέρμη την αίγλη της αναγνωρισιμότητας».
Όπως λέει «αρχικά δεν έδωσα μεγάλη σημασία σε όσα είχε στο μυαλό του. Το σχέδιό του άλλωστε το είχα απορρίψει εξαρχής. Του είχα καταστήσει σαφές ότι η δική μου στρατηγική δεν συμπεριλαμβάνει την έξοδο από το ευρώ». Μάλιστα γράφει αναφορικά με έναν σχεδιασμό που του παρουσίασε ως εναλλακτική ο Γιάννης Βαρουφάκης ο οποίος περιλάμβανε την προσωρινή αντικατάσταση νομισμάτων με κουπόνια ως εξής: «Όταν το άκουσα δεν ήξερα αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω».
«Ενώ δίναμε έναν υπαρξιακό αγώνα την ίδια ώρα ο υπουργός Οικονομικών έκανε φωτογραφίσεις προώθησης των βιβλίων του στο εξωτερικό» και «λειτουργούσε με μία αμιγώς προσωπική ατζέντα» συνεχίζει.
Ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του παραθέτει την εκτίμησή του για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Αναφέροντας πως σε σχέση «με την πρόταση που απέρριψε στο δημοψήφισμα ο ελληνικός λαός, η συμφωνία που υπογράψαμε τελικά είχε παρόμοια αρνητικά, αλλά πολύ περισσότερα θετικά. Η πρόταση που απορρίφθηκε εστίαζε σε άμεσες περικοπές συντάξεων και αυξήσεις ΦΠΑ, χωρίς καθαρό πλαίσιο για ελάφρυνση χρέους, ενώ το τρίτο πρόγραμμα συνοδευόταν από πακέτο 35 δισ. ευρώ μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων και του ΕΣΠΑ, για την ενίσχυση ρευστότητας και ανασυγκρότησης του παραγωγικού μοντέλου.
Συνοψίζοντας, η Κυβέρνησή μου και εγώ προσωπικά μπορεί να κατηγορηθήκαμε για πολλά την περίοδο της διαπραγμάτευσης και να κατηγορούμαστε ακόμη. Όποιος, όμως, δεν θέλει να είναι θύμα μιας αδίστακτης προπαγάνδας, αλλά να εξετάσει τα πράγματα με ψυχρό και αντικειμενικό μάτι, οφείλει να αναγνωρίσει πως η συμφωνία που υπογράψαμε τα ξημερώματα της 13ης Ιουλίου δεν επιδέχεται, σε επίπεδο ρεαλισμού, θεσμικής ενίσχυσης και κοινωνικής αντιστάθμισης, καμία σύγκριση με τις προηγούμενες».
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
