Που να ‘σαι τώρα που γυρνάς: Ερίκ Ραμπεσαντρατανά

Ήταν καλοκαίρι του 2001 και η ΑΕΚ, έχοντας στον πάγκο της τον Φερνάντο Σάντος και στην προεδρία τον Μάκη Ψωμιάδη αποφάσισε να κάνει μία μεταγραφή που θα τάραζε τα νερά. Η Ένωση βγήκε στην αγορά για την απόκτηση στόπερ και βρήκε τον εκλεκτό στο πρόσωπο του Ερίκ Ραμπεσαντρατανά, ο οποίος είχε πλούσια καριέρα στην Γαλλία με τις Νανσί και Παρί Σεν Ζερμέν

Ο Ερίκ γεννηθείς στη Γαλλία (1972) και με καταγωγή από τη Μαδαγασκάρη, ξεκίνησε την καριέρα του από την γαλλική Νανσί και από πολύ μικρή ηλικία βρέθηκε στην πρώτη ομάδα, με την οποία θα πραγματοποιήσει πάνω από 200 συμμετοχές είτε ως αμυντικός χαφ είτε ως στόπερ. To 1992 κλήθηκε στην Ελπίδων της Γαλλίας όπου έκανε 12 συμμετοχές και σκόραρε μια φορά.

Το 1997 ήρθε το μεγάλο βήμα καθώς εντάχθηκε στη Παρί-Σεν-Ζερμέν. Στους Παριζιάνους πήρε σχεδόν αμέσως φανέλα βασικού στο κέντρο της άμυνας και λίγο καιρό αργότερα πήρε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού της γαλλικής ομάδας. Οι εμφανίσεις του μάλιστα ήταν τόσο καλές που υπήρχαν σκέψεις για κλήση του στους «τρικολόρ». Αυτό τελικά δεν συνέβη και ο «Ραμπέ» αγωνίστηκε τελικά με την εθνική της χώρας καταγωγής του, την Μαδαγασκάρη (το πόσες εμφανίσεις έκανε εκεί είναι αμφισβητούμενο. Υπάρχουν αναφορές για μόλις μια και άλλες για 75).

Όταν έφυγε ο Φελίπ Μπεργκερού, ο προπονητής που τον είχε εμπιστευτεί, και στη θέση του ήρθε ο Λουίς Φερναντές, ο Έρικ έχασε σιγά σιγά την θέση του στο βασικό σχήμα και δεν την ξαναβρήκε ποτέ.

Έτσι, το καλοκαίρι του 2001, ο Έρικ αποφάσισε να φύγει εκτός Γαλλίας. Κι εδώ μπαίνει στην ιστορία η ΑΕΚ. Ο Ψωμιάδης ήθελε να φέρει ένα μεγάλο όνομα στην άμυνα για την ομάδα του Φερνάντο Σάντος. Η ΑΕΚ έβγαλε από ταμεία της ένα ποσό της τάξης του 1,8 εκατομμυρίων ευρώ (τεράστιο για την εποχή), για να τον αποκτήσει.

Η άφιξη του προκάλεσε ενθουσιασμό, με κόσμο να τον υποδέχεται στο αεροδρόμιο, με τα πρώτα συνθήματα για το πρόσωπο του να άρχισαν να ακούγονται σιγά σιγά. Εν τη άφιξή του, παρατηρήθηκαν κάποια κιλά παραπάνω τα οποία ήταν λογικά μιας και είχε έξι μήνες να αγωνιστεί.

Ο Έρικ ήταν άτυχος καθώς ταλαιπωρήθηκε άμεσα από αρκετούς τραυματισμούς ενώ ακουγόταν πως ήταν λάτρης του φαγητού και της καλής ζωής. Ο Σάντος δεν τον εμπιστεύτηκε ποτέ και γρήγορα έγινε ξένο σώμα για την ομάδα. Με τη φανέλα της ΑΕΚ έκανε μόλις πέντε εμφανίσεις και συνολικά 256 λεπτά. Το εκπληκτικό είναι ότι δεν έπαιξε ποτέ στο Πρωτάθλημα καθώς οι συμμετοχές του ήταν στο Κύπελλο UEFA (2) και το Κύπελλο Ελλάδας (3).

Πέρα από το αγωνιστικό, ο Ραμπεσαντρατανά αντιμετώπιζε και εξωαγωνιστικές περιπέτειες. Συγκεκριμένα, ο Μάκης Ψωμιάδης ήρθε σε ρήξη μαζί του καθώς τον ρωτούσε συνέχεια πότε θα είναι σε θέση να παίξει για να του κάνει τις ανάλογες τροποποιήσεις στο συμβόλαιό του.

Τον Ιανουάριο του 2002 ο Ψωμιάδης του απαγορεύει ακόμα και να προπονείται αλλά τον αναγκάζει να πηγαίνει στο προπονητικό κέντρο, να υπογράφει ότι δίνει το παρών, να βλέπει τους άλλους να προπονούνται κι έπειτα να φεύγει. Λίγο αργότερα, αφού του άλλαξε κλειδαριά στο σπίτι του, του ζήτησε να του αφήσει τα κλειδιά και να φύγει από την Ελλάδα. 

Πολλά χρόνια μετά ο ίδιος ο παίκτης είχε μιλήσει για κάποιες κακές συνήθειες, οι οποίες στην Ελλάδα έγιναν πολύ πιο έντονες.

Στην 1^η μέρα της προετοιμασίας του καλοκαιριού του 2002 ο «Ραμπέ» εμφανίστηκε στο προπονητικό των Θρακομακεδών και προκάλεσε εντύπωση. Φανερά αδυνατισμένος είπε στους δημοσιογράφους ότι έχει συμβόλαιο και έδωσε το παρών ως όφειλε.

Κανείς από την ΑΕΚ δεν του έδωσε σημασία και όταν ο Μάκης Ψωμιάδης ρωτήθηκε από συνεργάτη του «τι θα κάνουμε με αυτόν;» πήρε την απάντηση: «Πήγαινε τον μέχρι τη γωνία να πάρει ένα ταξί». Αυτή ήταν η τελευταία του εμφάνιση στην Ελλάδα. 

Στη συνέχεια ο μάνατζερ του «Ραμπέ» προσπάθησε να αποσπάσει ένα ποσό από την ΑΕΚ για να λυθεί η συνεργασία. Ο Ψωμιάδης ήταν ιδιαίτερα πειστικός και το ζήτημα έκλεισε.

Στην συνέχεια η καριέρα του όπως είναι αναμενόμενο πήρε οριστικά την κατιούσα, καθώς αγωνίστηκε σε Σατορού (β’ Γαλλίας, 2002/04) και Μονς (β’ Βελγίου, 2004/07). Το 2007 έπαιξε και 1 φορά με την εθνική Μαδαγασκάρης (εκμεταλλευόμενος τις ρίζες του κι αφού δεν είχε αγωνιστεί ποτέ στην εθνική ομάδα της Γαλλίας) σε ένα φιλικό παιχνίδι κόντρα στην δεύτερη ομάδα της Τουλούζ.

Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας πήρε δίπλωμα προπονητή και πάρα πολλά κιλά. Έμεινε κοντά στην Νανσί (ήταν για λίγο προπονητής στην ομάδα U-18), ενώ αργότερα ασχολήθηκε με εκπομπές ραδιοφώνου στο Νανσί. Στην συνέχεια (αρχές του 2015) μετακόμισε στις ΗΠΑ επιστρέφοντας στην προπονητική(ως δίδυμο με τον πρώην συμπαίκτη του Βαγκνό Ελουά) για την FC Miami City (4η κατηγορία ΗΠΑ).

Έπειτα, την 1^η Σεπτεμβρίου του 2016 εντάχθηκε ως προπονητής ακαδημιών στην Σεντ-Εμίλιον, όπου έκατσε έως το 2021. Το ίδιο έτος έγινε για διάστημα ενός μηνός υπηρεσιακός προπονητής στην εθνική ομάδα της Μαδαγασκάρης, δουλειά η οποία ήταν και η τελευταία του μέχρι σήμερα. Πλέον είναι μόνιμος σχολιαστής στο κανάλι της L’Equipe και την εκπομπή «L'Equipe de Choc».