Το «μαύρο κουτί» της καθίζησης

Την μεγαλύτερη κρίση της τελευταίας τριετίας βιώνει η ΑΕΚ η οποία εδώ και δυο μήνες δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Η χθεσινή ήττα από τον Ολυμπιακό, ήταν η τέταρτη σερί στα πλέι-οφ, ενώ στους τελευταίους έξι αγώνες πρωταθλήματος η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα, μετρά πέντε ήττες-μια ισοπαλία. 

Τι φταίει όμως και πως φτάσαμε μέχρι εδώ; Για να υπάρξει ανάλυση ευθυνών, θα πρέπει να αποδεχτούμε πως υπάρχει παράλληλα και ένας καταμερισμός.  Αναλογικά, διοίκηση, ποδοσφαιριστές, προπονητής και λοιπά στελέχη, έχουν το δικό τους μερίδιο για όσα συμβαίνουν από τις 23 Φλεβάρη και έπειτα, όταν και χρονολογείται το τελευταίο θετικό αποτέλεσμα της Ένωσης απέναντι στον Αστέρα στην Τρίπολη. Από τότε μέχρι σήμερα, η ΑΕΚ έχει δώσει στο σύνολο οκτώ παιχνίδια πρωταθλήματος και κυπέλλου έχοντας: 1 νίκη, 1 ισοπαλία και 6 ήττες. Με απολογισμό γκολ: 5 υπέρ -16 κατά! Έχει δεχτεί δηλαδή, τρεις φορές πάνω, τα γκολ που έχει βάλει!Ένα σοκαριστικό στατιστικό στοιχείο που μαρτυρά σε μεγάλο βαθμό την βαθιά κρίση που υπάρχει στην ΑΕΚ. Ποια είναι όμως τα αίτια της πρωτόγνωρης κατάρρευσης; 

ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ ΛΑΘΗ

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σεζόν των ατομικών λαθών. Η ΑΕΚ, μοιάζει κάθε αγωνιστική, σαν να βιώνει το «μαρτύριο της σταγόνας». Κάθε αγώνας εμπεριέχει στάνταρ, μίνιμουμ ένα ατομικό λάθος. Το οποίο η Ένωση σταθερά και αμείωτα το πληρώνει. Κάθε φορά και κάποιος άλλος. Χθες, στο πρώτο γκολ, υπάρχει ατομικό λάθος από τον Σιμάνσκι στον άξονα, πριν ο Οντουμπάτζο χάσει τον Βέλντε. Στο δεύτερο τέρμα, ο Πήλιος κάνει κάτι το ανεξήγητο και ο Γιάρεμτσουκ ξετυλίγει το δώρο. Μην μείνουμε (μόνο) στο χθεσινό όμως. Ατομικά λάθη συναντάμε από τη Νόα όπου ο Στρακόσα δέχτηκε γκολ από το… αντίπαλο τέρμα, μέχρι και το «σήμερα».

Λάθη όπως του Μουκουντί στο Καραϊσκάκης, του Ρότα στο ίδιο γήπεδο αλλά και με τον ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, του Μπρινιόλι στο πλασέ του Ζίβκοβιτς, του Γκατσίνοβιτς δύο φορές με τον Ολυμπιακό. Η λίστα δεν τελειώνει ποτέ. Είναι φανερό πως η ατομική ευθύνη πλέον μεταξύ των παικτών έχει εξαϋλωθεί. Και η ΑΕΚ, που ήταν η πιο υπεύθυνη ομάδα, έχει καταντήσει μακράν η πιο… ανεύθυνη. Οι ποδοσφαιριστές, δείχνουν ανήμποροι να βγάλουν εγωισμό και αντίδραση και παράλληλα, μη ικανοί να διαχειριστούν την πίεση. Με αποτέλεσμα, σε σταθερή βάση και συχνότητα, να υποπίπτουν σε ατομικά λάθη τα οποία έχουν στοιχίσει βαθμούς και έναν ευρωπαϊκό αποκλεισμό.

ΑΠΕΤΥΧΕ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ

Θα μου πείτε, ποιος επιλέγει αυτούς τους ποδοσφαιριστές; Ποιος επιλέγει το τακτικό πλάνο; Προφανώς στην εξίσωση μπαίνει και ο Ματίας Αλμέιδα. Που έχει αποτύχει ολοκληρωτικά φέτος, στη διαχείρηση. Υπάρχουν παιχνίδια που η ΑΕΚ είχε καλή εικόνα και σωστή τακτική προσέγγιση και «χτυπήθηκε» καθαρά από ατομικά λάθη των ποδοσφαιριστών (βλέπε τις δύο κολλητές ήττες από ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό στην έναρξη των πλέι-οφ), υπάρχουν όμως και παιχνίδια που ο Αλμέιδα δεν μπόρεσε να διαβάσει σωστά  τον αντίπαλο και αυτό είχε καταστροφικές συνέπειες για την Ένωση. Αποκορύφωμα, το 6-0 στο Καραϊσκάκη. Που σε μεγάλο βαθμό, είναι η αρχή όλου του κακού.

Είναι ακατανόητο το πως ο Αλμέιδα σε ένα ματς Κυπέλλου που έχει ρεβάνς, επιλέγει να προσεγγίσει τακτικά εκείνο το παιχνίδι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που είχε προσεγγίσει και το αμέσως προηγούμενο στο συγκεκριμένο γήπεδο όπου ηττήθηκε με 4-1. Είναι ακατανόητο το πως επέλεξε τότε να προσφέρει… στο πιάτο στον Ολυμπιακό τους χώρους που χρειαζόταν, παίρνοντας αχρείαστα ρίσκα, παίζοντας με την άμυνα στην σέντρα και με μια ενδεκάδα που αποδεδειγμένα δεν μπορούσε να ματσάρει το σχήμα του Μεντιλιμπαρ, με αποτέλεσμα να έρθει αυτό το ντροπιαστικό δεύτερο σερί αποτέλεσμα στο Φάληρο.

Από εκεί και πέρα ο προπονητής της ΑΕΚ πήγε σε ένα μπαράζ λαθών όσον αφορά τη διαχείριση του ρόστερ που ειχε ως αποτέλεσμα να «σβήσουν» αγωνιστικά μονάδες ακόμα και του επιπέδου: Πινέδα-Ελίασον (έχοντας μηδαμινή προσφορά) που αποτελούσαν δύο από τους πιο επιδραστικούς παίκτες του γκρουπ, με τις επιλογές του στο σύνολο τους να αποδεικνύονται άστοχες, με αποκορύφωμα τη χρησιμοποίηση Γκατσίνοβιτς σε ρόλο αριστερού μπακ. Κάτι που είχε ως συνέπεια η ΑΕΚ, να χάσει λόγω δυο ατομικών λαθών του Σέρβου: 

Πρώτα στη Νέα Φιλαδέλφεια στο φινάλε της κανονικής διάρκειας από τον Ολυμπιακό όταν τότε μη έχοντας τον μηχανισμό να τραβηχτεί, είχε κρατήσει ονσάιντ τον Μπρούνο, και έπειτα στο Καραϊσκάκη, με το εύκολο λάθος κοντρόλ. Προφανώς η αποτυχία στη διαχείρηση, συνδέεται και με την αποτυχία στο να βρεθεί ένα νορμάλ τακτικό πλάνο από τον προπονητή που θα αξιοποιήσει τα όποια θετικά στοιχεία μπορεί να έχει για παράδειγμα ο μόνος σέντερ φορ που έχει απομείνει , ο Φραντζί Πιερό. Τον οποίο χθες αντικατέστησε, ακριβώς την ίδια ώρα που έφερε στο ματς τους Ελίασον-Φερνάντες. Οι οποίοι είναι ίσως οι μοναδικοί που μπορούν να τον ταίσουν, έχοντας την ικανότητα με τις στοχευμένες σέντρες τους να βρουν το κεφάλι του.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΘΙΖΗΣΗ

Το man to man παιχνίδι του Αλμέιδα απαιτεί δύο πράγματα: Φυσικές δυνάμεις, δηλαδή τρεξίματα και εντάσεις και κυρίως αυτοπεποίθηση. Αν δεν υπάρχει αυτοπεποίθηση σε κάθε μονάδα ατομικά να νιώθει πως τον αντίπαλο τον έχει, τότε το πλάνο καταρρέει.

Ο αντίπαλος υπερισχύει και η ΑΕΚ είναι ευάλωτη σε όλα τα σημεία του γηπέδου. Η ψυχολογική καθίζηση που έχει υποστεί η Ένωση, ουσιαστικά έχει καταστρέψει και το πλάνο του προπονητή. Είναι φανερό πως οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ πλέον έχουν χάσει την πίστη τους, οι διεκδικήσεις κατά βάση καταλήγουν στον εκάστοτε αντίπαλο και φυσικά, η έλλειψη εμπιστοσύνης, παρατηρείται τόσο σε ανασταλτικό επίπεδο όπου οι κιτρινόμαυροι δεν μπορούν να μαρκάρουν πλέον με την ίδια αποφασιστικότητα καθώς το άγχος και η πίεση τους έχουν λυγίσει, αλλά και μπροστά από την απέναντι εστία. Την οποία την βλέπουν σαν… σπιρτόκουτο.

Είναι πολύ χαρακτηριστική η ευκαιρία που χάνει ο Πιερό με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με εξουδετερωμένο τον Ντραγκόφσκι, είναι πολύ χαρακτηριστικές οι ευκαιρίες που χάνουν χθες οι Λαμέλα, Κοιτά και Μάνταλος. Δεν τίθεται θέμα ικανότητας εκεί, αλλά θέμα ψυχολογίας. Η ΑΕΚ έχει χάσει το βασικότερο προτέρημα που είχε την σεζόν του νταμπλ όπου τους πέρναγε όλους από πάνω βγάζοντας μια απίστευτη αυτοπεποίθηση και πλέον βιώνει μια αντιστρόφως ανάλογη συνθήκη σε ένα deja vu μιας εποχής προ Αλμέιδα. Που ναι μεν ήταν αυτός που έφερε αυτή την αυτοπεποίθηση αλλά και εκείνος που την έχασε στην πορεία…

ΜΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Εννοείται πως σημαντικές είναι και οι ευθύνες της διοικητικής ηγεσίας και των στελεχών, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτά, που αποφάσισαν να μην καλυφθούν τα κενά στο ρόστερ. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την θέση του αριστερού μπακ, δεν υπάρχει! Η ΑΕΚ το καλοκαίρι είχε αποφασίσει να πάει να πάρει τον Γιαννούλη προσφέροντας του βασιλικό συμβόλαιο άνω του εκατομμυρίου ετησίως! Χωρίς να τα καταφέρει, καθώς ο διεθνής άσος προτίμησε την Bundesliga και την Άουγκσμπουργκ. Το ερώτημα είναι τι έκανε η ΑΕΚ μετά την υπόθεση Γιαννούλη;

Από τότε πέρασαν δύο μεταγραφικές περίοδοι και μέχρι σήμερα που μιλάμε το κενό όχι μόνον δεν έχει καλυφθεί με έναν μπακ υψηλού επιπέδου -όπως ήταν λογικό να συμβεί- αλλά η ομάδα αναγκάζεται να παίζει με το… πείραμα Γκατσίνοβιτς που όπως αναλύσαμε και πιο πάνω της έχει στοιχίσει. Θυμίζουμε πως για την υπόθεση αυτή η ΠΑΕ ΑΕΚ τον Γενάρη εξέδωσε ανακοίνωση όπως ουσιαστικά ανέφερε πως ο Διευθυντής Ποδοσφαίρου Χαβιέ Ριμπάλτα και ο Ματίας Αλμέιδα πήραν την απόφαση να μην προχωρήσει το club σε κάποια χειμερινή προσθήκη κάτι το οποίο αποδείχτηκε καταστροφικό.

Την υπόθεση της πώλησης Γκαρσία και κατ’ επέκταση την επιθετική γύμνια που προέκυψε δεν μπορώ να την βάλω στην ίδια κλίμακα λόγω του τάιμινγκ που έσκασε η τεράστια πρόταση της Σπαρτάκ και της πρόθεσης του παίκτη να αποχωρήσει που καθιστούσαν μονοδρομο την ολοκληρωση του deal, αλλά μπορώ να βάλω στην εξίσωση τα κριτήρια που επιλέχτηκε τον Αύγουστο ο Πιερό. Ένας φορ υψηλόσωμος, ο ορισμός του target man, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που δεν μπορει να κουμπώσει σε αυτό που παιζει η ΑΕΚ. Όταν μάλιστα, όλο το καλοκαίρι ο οργανισμός έψαχνε για έναν επιθετικό άλλου τύπου. Πιο περιφερειακό. Πιο ελαφρύ. Οπως οι Κορέα και Φοφανά.

Γενικότερα, ο τομέας ενίσχυση φέτος, είχε δομικά ζητήματα για την ΑΕΚ, η οποία ειδε αφενός τις προσθήκες που έκανε το καλοκαίρι να κινούνται κάτω από την βάση και να μην προσφέρουν τα αναμενόμενα βάση των χρημάτων που δαπανήθηκαν και αφετέρου, επέλεξε να μην καλύψει τον Γενάρη τα τρανταχτά κενά του ρόστερ της, με αποτέλεσμα να το πληρώσει ακριβά.

ΝΙΚΟΣ ΤΖΑΛΙΔΗΣ