Για να έχει ελπίδες η ΑΕΚ, πρέπει να βάλει μια τελεία στα ατομικά λάθη

Ένας βασικός τομέας που έχει πληγώσει φέτος την ΑΕΚ είναι τα ατομικά λάθη. Η Ένωση, έχει χτυπηθεί με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Και προφανώς, πέραν των ευθυνών του Ματίας Αλμέιδα, οι οποίες έχουν επισημανθεί επανειλημμένως, υπάρχουν κι αυτές των ποδοσφαιριστών της! 

Από το καλοκαίρι και τον εφιαλτικό αποκλεισμό από τη Νόα μέχρι (και) σήμερα, οι «κιτρινόμαυροι» έχουν υποπέσει σε σωρεία ατομικών λαθών που έφεραν καταστροφικά αποτελέσματα.  Μιλάμε για λάθη τα οποία πολύ εύκολα, θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Και τα οποία, έχουν να κάνουν κυρίως με τον τομέα της συγκέντρωσης, της αντίληψης και της σωστής απόφασης αλλά και του κατά πόσο μπορεί ο εκάστοτε ποδοσφαιριστής μέσα στον αγωνιστικό χώρο να ανταπεξέλθει σε συνθήκες πίεσης.

Λάθη όπως του Στρακόσα στην Αρμενία, του Μουκουντί, του Περέιρα, του Γιόνσον στο Καραϊσκάκη, του Ρότα στο ίδιο γήπεδο αλλά και στη Νέα Φιλαδέλφεια, στο πρόσφατο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, του Μπρινιόλι με την ακατανόητη κίνηση στο πλασέ του Ζίβκοβιτς, του Βίντα και του Πινέδα την περασμένη Κυριακή στο ΟΑΚΑ, στην ήττα 3-1 από τον Παναθηναϊκό… Και επειδή αναφερόμαστε μόνον σε ποδοσφαιριστές με ανασταλτικά καθήκοντα, προφανώς στην εξίσωση, θα πρέπει να βάλουμε και λάθη ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στην μεσοεπιθετική ζώνη. Είναι ανεξήγητο για παράδειγμα, το πως ο Πιερό δεν μπορεί να επιδείξει τη στοιχειώδη ηρεμία, να φτιάξει το σώμα του σωστά και να σκοράρει από το μισό μέτρο με εξουδετερωμένο τον Ντραγκόφσκι. Προφανώς, δεν είναι θέμα ικανότητας εκεί, αλλά θέμα καθαρού μυαλού. Να πράξεις το αυτονόητο και να βρεις δίχτυα.

Σε κάθε περίπτωση, η λίστα με τα ατομικά λάθη -οποιοσδήποτε κι αν εμπλέκεται- δεν τελειώνει ποτέ για την ΑΕΚ φέτος! Είναι αφύσικο ποδοσφαιρικά για ένα ρόστερ αυτού του επιπέδου, αυτής της ποιότητας αυτής της εμπειρίας και αυτών των παραστάσεων, να έχει ατομικά αυτήν την «ανευθυνότητα» μέσα στο γήπεδο. Σε όλους τους χώρους.

Η ΑΕΚ, μεταμορφώθηκε από τη σεζόν του νταμπλ, που αποτελούσε την πιο υπεύθυνη ομάδα του πρωταθλήματος, στην πιο «ανεύθυνη»! Και είναι φυσικό επακόλουθο, με τον τρόπο που αγωνίζεται, τα ρίσκα που παίρνει και αυτό το παιχνίδι στα όρια του Run and Gun και της απομόνωσης που εφαρμόζει επί μια τριετία με τον Ματίας Αλμέιδα στον πάγκο -με άλλες εντάσεις και ταχύτητες προφανώς από την πρώτη χρονιά του νταμπλ μέχρι σήμερα- να είναι ανοιχτή ανασταλτικά, εκτεθειμένη και ευάλωτη όταν αυτά τα λάθη συμβαίνουν κατά συρροή. Και σε σημεία που… απαγορεύεται να γίνουν.

Για να έχει ελπίδες η ΑΕΚ, όχι μόνο στο Καραϊσκάκη αλλά ευρύτερα εν όψει συνέχειας, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να κλείσει την «πληγή» των ατομικών λαθών. Στο μέτρο του δυνατού προφανώς.  Διότι, όσο καλή εικόνα και να παρουσιάσει, όσο ανώτερη κι αν είναι ακόμα και σε μεγαλύτερα διαστήματα μέσα στο γήπεδο σε σύγκριση με τον αντίπαλο, σε περίπτωση που επαναλάβει λάθη που βλέπουμε να συμβαίνουν από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, δεδομένα θα καταρρεύσει. Και η προσπάθεια, θα πάει στράφι. Το είδαμε να συμβαίνει με τον ΠΑΟΚ, το είδαμε και με τον Παναθηναϊκό. Θα πρέπει να μπει ένα τέλος, αρχής γενομένης από την Κυριακή.

ΝΙΚΟΣ ΤΖΑΛΙΔΗΣ