ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:

Μεγάλη συνέντευξη του Θωμά Μαύρου: Εμείς δεν ξέραμε τι είναι η βιταμίνη C - Ο Δομάζος, η Μικτή Κόσμου, η διαιτησία και ο Αλμέιδα

Ο ποδοσφαιριστής που έγραψε ιστορία με την ΑΕΚ και είναι πρώτος σκόρερ όλων των εποχών με 261 γκολ μιλάει για τη συνύπαρξή του με Μπάγεβιτς, Παπαϊωάννου και Δομάζο, θυμάται άγνωστα περιστατικά και ψηφίζει τους κορυφαίους παίκτες σε Ελλάδα κι εξωτερικό

Νέα Στοιχηματική
Μοναδικές Προσφορές* Γνωριμίας ELA όπως είσαι
*Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Είναι κάποιοι «ημίθεοι» της μπάλας. Είναι ο Θωμάς Μαύρος. Είναι τα γήπεδα εκείνης της εποχής. Ο επονομαζόμενος, από εμάς τους ΑΕΚτζήδες, Thomas Black. Ήταν το αχτύπητο δίδυμο Ντούσαν - Θωμάς. Είναι το ρεκόρ όλων των εποχών, δηλαδή τα 261 γκολ που ουδείς άλλος το έχει καταρρίψει μέχρι σήμερα. Και είναι εκείνη η φράση που μου είπε και που με στοίχειωσε σχετικά με το φαινόμενο Μίμης Δομάζος: «Ήταν τόσο καλός, σαν ο Θεός να τον έπλασε να παίζει μπάλα».

Τον πήρα τηλέφωνο και αμέσως συμφώνησε να συναντηθούμε, να γνωριστούμε και να κουβεντιάσουμε για όλα αυτά. Επειδή όμως ήταν, πρόσφατα, χειρουργημένος στη μέση του, με παρακάλεσε να βρεθούμε στα νότια, σε κάποιο καφέ στη μαρίνα του Αλίμου. Φυσικά συμφώνησα και φυσικά με χαρά βρέθηκα να συνομιλώ μαζί του.

Το styling των μαλλιών του, όπως οι rock stars της δεκαετίας του ’70. Δηλαδή τα μαλλιά να καλύπτουν τον σβέρκο του. Το πρόσωπό του, επιμελώς αξύριστο. Το ύψος του μέτριο και λίγο πιο κάτω. Όπως όλοι σχεδόν οι κοντοί γκολτζήδες με χαμηλό κέντρο βάρους. Και οι απαντήσεις του ακαριαίες, χωρίς υπολογισμούς, ευθύβολες όπως τα σουτ που έστελναν το τόπι στα δίκτυα των αντιπάλων.

Το πιο απρόβλεπτο, ο χαρακτήρας του. Ούτε μπαρμπούτι, ούτε χαρτιά, ούτε στοιχήματα, ούτε ξενύχτια, ούτε συζυγικές παρεκτροπές. Με την ίδια Αγγελική εδώ και 45 χρόνια. «Πρέπει να διαλέξεις», μου είπε. Μόνο αν είσαι αποκλειστικά αφοσιωμένος σε αυτό που κάνεις, μόνο τότε θα πετύχεις. Μία η συνταγή: «Ετσι γίνεται. Αμα αγαπάς κάτι πολύ, θα δώσει τους καρπούς του. Γι’ αυτό προπονήθηκα πρώτα πνευματικά και μετά σωματικά. Η προπόνηση, της προπόνησης, ω προπόνηση! Τέλος! Η συνταγή αυτή είναι, δεν υπάρχει άλλη».

Σκηνή 1η: «Ξεκινάς, παίζεις, σου κάνω μια μπαλιά, βάζεις γκολ και μετά φιλάκια, φεύγεις»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ: Είχες συνυπάρξει με τον Δομάζο;
ΘΩΜΑΣ ΜΑΥΡΟΣ: Βέβαια, έχω συνυπάρξει ως αντίπαλος το ’70 με τον Πανιώνιο, μικρός ήμουνα. Έχουμε συνυπάρξει στην Εθνική και στην ΑΕΚ.

Δ.Δ.: Στην ΑΕΚ, με τον Μπάγεβιτς μαζί. Ο Δομάζος, εσύ και ο Μπάγεβιτς.
Θ.Μ.: Και όλοι οι υπόλοιποι. Ο Δομάζος, ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα. Ο ποδοσφαιριστής που λάτρευε πάνω απ’ όλους το ποδόσφαιρο, και τη νίκη μαζί. Και, βέβαια, να είναι και πρωταγωνιστής στη νίκη. ένα αστείρευτο πάθος. Λες και ο Θεός τον έπλασε μόνο γι’ αυτό, να παίζει μπάλα.

Δ.Δ.: Ως συμπαίκτης πώς ήταν;
Θ.Μ.: Πάρα πολύ ευχάριστος. Αγαπούσε όλα τα παιδιά δίπλα του.

Δ.Δ.: Δεν ήταν εγωιστής;
Θ.Μ.: Ήταν εγωιστής στα διπλά που παίζαμε μεταξύ μας. Δεν ήθελε να χάνει.

Δ.Δ.: Με σένα;
Θ.Μ.: Με αγαπούσε πολύ. Θα σου πω ένα περιστατικό που μου ήρθε τώρα στο μυαλό, δεν το έχω πει πουθενά. Παίζαμε στη Ρόδο με τον Μίμη το 1979. Εγώ ήμουν τραυματίας, δεν έπαιζα. Και μου λέει ο προπονητής: «Έλα μαζί μας, να είμαστε όλοι μαζί για ψυχολογικούς λόγους».