Όταν ο προπονητής της Νιούκαστλ, Έντι Χάου, είδε την ομάδα του να πηγαίνει στα αποδυτήρια με 2-1 πίσω στο σκορ το Σάββατο στην έδρα της Μπόρνμουθ, έκανε αλλαγή στο ημίχρονο στο κέντρο της άμυνας.
Δεν ήταν πραγματικά λόγω αμυντικών προβλημάτων, αλλά επειδή πίστευε ότι η ομάδα του δυσκολευόταν να παίξει από την άμυνα με δύο αριστεροπόδαρους ποδοσφαιριστές, τον Σβεν Μπότμαν και τον Νταν Μπερν. «Ήταν τακτική με τον Σβεν», είπε. «Απλά ένιωσα εκείνη τη στιγμή, με τον τρόπο που πήγαινε το παιχνίδι, σκέφτηκα ότι χρειαζόμασταν έναν φυσικό δεξιοπόδαρο σε αυτή την πλευρά».
Ήταν εύκολο να καταλάβεις τη σκέψη του. Η Μπόρνμουθ, μία από τις καλύτερες ομάδες στο high press στο πρωτάθλημα, προσπάθησε να αναγκάσει τον Μπότμαν να παίξει την μπάλα με το δεξί του πόδι, όπως φαίνεται στο παρακάτω παράδειγμα, όπου ο Ντάνγκο Ουατάρα τοποθέτησε έτσι το σώμα του, για να αναγκάσει τον αμυντικό της Νιούκαστλ να παίξει με το κακό του πόδι.
Οι «Καρακάξες» αντιμετώπισαν αυτήν την τακτική της Μπόρνμουθ, προσπαθώντας να μην δίνουν πολύ χρόνο συμμετοχής στον Μπότμαν στο build up. Στην παρακάτω εικόνα, βλέπουμε πως ο Μπερν παίζει μια επικίνδυνη μεγάλη πάσα στον δεξιό μπακ, τον Τόνι Λιβραμέντο. Η πάσα δεν ήταν η καλύτερη δυνατή και βγήκε πλάγιο. Αν ο Μπότμαν ήταν δεξιοπόδαρος, ο Μπερν θα μπορούσε να είχε κάνει μια πιο απλή πάσα, γνωρίζοντας ότι ο Μπότμαν θα ήταν άνετος με το δεξί του πόδι.
Και αυτό που κάποτε ήταν ένα πολύ ασυνήθιστο πρόβλημα - δύο αριστεροπόδαροι κεντρικοί αμυντικοί - τώρα φαίνεται να γίνεται όλο και πιο κοινό. Αλλά γιατί έχει σημασία;
Εξάλλου, είναι απολύτως συνηθισμένο για δύο δεξιοπόδαρους κεντρικούς αμυντικούς να παρατάσσονται μαζί και, ενώ οι περισσότεροι προπονητές που βασίζονται στην κατοχή θα προτιμούσαν μια ισορροπία(δεξιοπόδαρο/αριστεροπόδαρο στόπερ) η χρησιμοποίηση δύο δεξιοπόδαρων κεντρικών αμυντικών σπάνια σχολιάζεται ως σημαντικό ζήτημα.
Αλλά η διαφορά είναι ότι επειδή είναι πολύ πιο συνηθισμένο να βρεθούν δύο δεξιοπόδαροι κεντρικοί αμυντικοί μαζί (περίπου το 80% των ποδοσφαιριστών είναι δεξιοπόδαροι), τουλάχιστον ένας από αυτούς έχει συνήθως εμπειρία παίζοντας στα αριστερά του ζευγαριού και μπορεί να προσαρμοστεί εύκολα. Κάποιοι το προτιμούν - ο Τόνι Άνταμς, ο Τζον Τέρι και ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ είναι όλοι παραδείγματα δεξιοπόδαρων κεντρικών αμυντικών που ήταν πιο άνετοι παίζοντας στα αριστερά.
Οι αριστεροπόδαροι κεντρικοί αμυντικοί, από την άλλη πλευρά, τοποθετούνται αποκλειστικά στα αριστερά του ζευγαριού. Το να τους ζητήσει ένας προπονητής να παίξουν από δεξιά, τους βγάζει από τη ζώνη άνεσής του. Ομοίως, ενώ δεν είναι εντελώς ασυνήθιστο για έναν δεξιό μπακ να αναγκάζεται να αντικαταστήσει τον αριστερό μπακ, ένας αριστεροπόδαρος φουλ μπακ που παίζει στα δεξιά τις περισσότερες φορές, εάν όχι όλες, νιώθει πολύ άβολα.
Κάπου εδώ, αξίζει να τονιστεί πως δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι αριστεροπόδαροι παίκτες είναι γενικά πιο «μονόποδοι» από τους δεξιοπόδαρους παίκτες. Φαίνεται ότι, επειδή οι αριστεροπόδαροι παίκτες είναι πιο σπάνιοι και ως εκ τούτου το αριστερό τους πόδι είναι μεγαλύτερο μέρος της ταυτότητάς τους, απλά το παρατηρούμε περισσότερο όταν χρησιμοποιούνται σε θέσεις με αντίθετο πόδι.
Το πρώτο ερώτημα είναι γιατί αυτό γίνεται όλο και πιο συνηθισμένο στο κορυφαίο επίπεδο του ποδοσφαίρου. Υπάρχουν δύο απαντήσεις. Η πρώτη είναι πως οι κεντρικοί αμυντικοί, πρέπει περισσότερο από ποτέ, να είναι καλοί με την μπάλα στα πόδια.
Δεν ήταν εντελώς ασυνήθιστο, πριν από 15 χρόνια, οι συνολικές πάσες των κεντρικών αμυντικών σε ένα παιχνίδι να ήταν κάτω από 10, οπότε το ποιο πόδι θα προτιμούσαν δεν είχε ιδιαίτερη σημασία. Ο Μάρκο Ματεράτσι και ο Βάλτερ Σάμουελ ήταν και οι δύο αριστεροπόδαροι και έπαιξαν μαζί για την Ίντερ, αντιμετωπίζοντας λίγα προβλήματα και υπό τον Ζοσέ Μουρίνιο το 2010, δεν τους ζητήθηκε να χτίσουν το παιχνίδι υπό μεγάλη πίεση.
Το δεύτερο είναι συνέπεια αυτού - επειδή η πάσα είναι ένα τόσο σημαντικό μέρος του παιχνιδιού των κεντρικών αμυντικών, οι προπονητές ψάχνουν όλο και περισσότερο να προσλάβουν αριστερούς κεντρικούς αμυντικούς. Ενώ προηγουμένως ένας αριστεροπόδαρος παίκτης θα είχε τοποθετηθεί αυτόματα κάπου στην αριστερή πλευρά, τώρα ένα αξιόπιστο αριστερό πόδι θεωρείται καλό χαρακτηριστικό για έναν παίκτη να παίξει κεντρικός αμυντικός. Ως εκ τούτου, με περισσότερους αριστεροπόδαρους παίκτες σε αυτή τη θέση, είναι πιο πιθανό ότι ένας προπονητής θα διαπιστώσει ότι οι δύο καλύτεροι κεντρικοί αμυντικοί του τυχαίνει να είναι αριστεροπόδαροι.
Το τελευταίο δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα σε επίπεδο συλλόγων, όπου οι προπονητές μπορούν να ζητήσουν μεταγραφές ανάλογα με τις ανάγκες τους, αλλά σε διεθνές επίπεδο, όπου ένα πλεόνασμα σε μια θέση και μια έλλειψη σε μια άλλη συμβαίνει περισσότερο, γίνεται θέμα.
Το δίδυμο κεντρικών αμυντικών της Ισπανίας στο Euro 2020 (που πραγματοποιήθηκε το 2021) ήταν συχνά ο Πάου Τόρες και ο Άιμερικ Λαπόρτ. Και οι δύο αριστεροπόδαροι.
Ο δεύτερος, ο οποίος έχει γεννηθεί στη Γαλλία, δεν έπεισε ποτέ τον Ντιντιέ Ντεσάν, ακριβώς λόγω αυτού του «προβλήματος».
«Συγγνώμη, αλλά δύο αριστεροπόδαροι αμυντικοί στο κέντρο της άμυνας σε διεθνές επίπεδο... Έχουμε πολλούς αριστεροπόδαρους και λίγους δεξιοπόδαρους», δήλωσε ο Ντεσάν στους δημοσιογράφους όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει την απουσία του Λαπόρτ από τις ομάδες του.
Η Ιταλία βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια ακόμη πιο ακραία κατάσταση. Αναμφισβήτητα οι τρεις καλύτεροι κεντρικοί αμυντικοί της – Μπαστόνι, Καλαφιόρι και Μπουοντζόρνο- είναι όλοι αριστεροπόδαροι! Ο Λουτσιάνο Σπαλέτι συχνά προτιμά να παίζει με τριάδα στην άμυνα, οπότε δεν θα ήταν περίεργο να χρησιμοποιήσει τους συγκεκριμένους παίκτες μαζί, αν και δεν το έχει κάνει ακόμα.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Φούλαμ, η οποία ξεκίνησε την περασμένη σεζόν χρησιμοποιώντας συχνά τους Μπάσεϊ και Ριμ ως το δίδυμο των στόπερ της. Ο Μπάσεϊ, συνηθισμένος να παίζει στα αριστερά του ζευγαριού, ένιωθε άβολα που τοποθετήθηκε ως δεξιός στόπερ και στην ήττα της Φούλαμ με 2-0 από την Τότεναμ και τα δύο γκολ των «Σπερς» προήλθαν από λάθος πάσες του.
Στο πρώτο, ο Σον με μια απλή τοποθέτηση του σώματος του, έκοψε την πάσα του Μπάσεϊ προς τον τερματοφύλακά του, αλλά και προς τον Ριμ, με τον Μάντισον να κινείται προς τον κεντρικό αμυντικό για να τον πιέσει.
Ο Μπάσεϊ δοκίμασε μια κάθετη, έκανε λάθος, η Τότεναμ έπαιξε γρήγορα και ο Ριτσάρλισον έβγαλε τετ α τετ τον Σον...
Το δεύτερο γκολ των «Σπερς» ήταν σχεδόν ίδια φάση- ο Σον έκοψε την πάσα του Μπάσεϊ προσ τον αριστερό στόπερ και τον τερματοφύλακα και ο Μάντισον άσκησε πίεση...
Άλλη μια λάθος πάσα του Μπάσεϊ με το δεξί πόδι.
Μια γρήγορη πάσα προς τα εμπρός από τη μεσαία γραμμή, κάθετη του Σον και γκολ από τον Μάντισον.
Αυτό είναι το ζήτημα για τους αριστεροπόδαρους, δεξιούς κεντρικούς αμυντικούς που δέχονται πίεση. Φυσικά, όλα εξαρτώνται από το πόσο ικανοί είναι με το πιο αδύναμο πόδι τους - αν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το δεξί τους αρκετά αποτελεσματικά, υπάρχουν λίγα προβλήματα - αλλά αν είναι διστακτικοί για τη χρήση του δεξιού τους ποδιού, είναι πιο άνετοι να πάρουν ένα-δύο επιπλέον κοντρόλ και μετά να πασάρουν στον παρτενέρ τους στο κέντρο της άμυνας. Αυτό έκανε συχνά ο Μπότμαν από τότε που επέστρεψε από τραυματισμό, όταν βρισκόταν δίπλα στον Μπερν.
Όταν πιέζεται, βοηθά αν ο Μπότμαν έχει μια επιλογή για μια σύντομη πάσα στα δεξιά του, με τον Τίνο Λιβραμέντο να παραμένει σε υποστηρικτική θέση έως ότου η Νιούκαστλ βγάλει την μπάλα από την άμυνά της, όπως φαίνεται παρακάτω. Αν ο Λιβραμέντο ήταν λίγα μέτρα ψηλότερα στο γήπεδο, με τον Σολάνκε να αναγκάζει με την πίεση του τον Μπότμαν στο να χρησιμοποιήσει το δεξί του πόδι, θα ήταν μια πιο δύσκολη κατάσταση.
Αυτό που σίγουρα αλλάζει είναι οι μεγάλες μπαλιές. Οι διαγώνιες μπαλιές του Μπότμαν είναι αποτελεσματικές καθώς «σβήνουν» στο πόδι του εξτρέμ. Βέβαια, άλλες φορές υπάρχει ο κίνδυνος, η μπάλα να πάρει περισσότερη δύναμη και να καταλήξει εκτός παιχνιδιού.
Στο ποδόσφαιρο του σήμερα, το να μιλάμε για μια αμυντική τετράδα που παραμένει συνεχώς μαζί ως τετράδα είναι λίγο μη ρεαλιστικο, επειδή τόσες πολλές ομάδες επιλέγουν να έχουν τρεις παίκτες πίσω, όταν έχουν την κατοχή, κάτι που μπορεί να προσφέρει λύση στο πρόβλημα των δύο αριστεροπόδαρων κεντρικών αμυντικών - εάν ο αριστερός μπακ κλείσει προς το κέντρο.
Το παρακάτω παράδειγμα, από την Τσέλσι στη νίκη της επί της Γουέστ Χαμ νωρίτερα στη σεζόν, δεν διαθέτει δύο αριστεροπόδαρους κεντρικούς αμυντικούς, αλλά είναι μια αξιοπρεπής επίδειξη ενός σχήματος που θα ταίριαζε σε αυτή την κατάσταση. Εδώ, ο δεξιός κεντρικός αμυντικός γίνεται ο κεντρικός από τους τρεις στόπερ και επομένως δεν έχει σημασία ποιο πόδι προτιμά. Εν τω μεταξύ, ο αριστερός κεντρικός αμυντικός θα πρέπει να είναι άνετος καλύπτοντας τον χώρο στα αριστερά, τον οποίο έχει αφήσει κενό ο αριστερός μπακ, που έχει μπει στον κεντρικό άξονα.
Η τοποθέτηση δύο αριστεροπόδαρων στον κέντρο της άμυνας δεν θα είναι ποτέ η αγαπημένη επιλογή ενός προπονητή και είναι στατιστικά απίθανο να γίνει ο κανόνας, ωστόσο, μπορεί να γίνει όλο και πιο διαδεδομένη στο κορυφαίο επίπεδο για περιστασιακούς λόγους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: The Athletic
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
