Η ετήσια… καθιερωμένη γκέλα, αν εξαιρέσουμε, τη χρονιά του νταμπλ ήρθε και φέτος τα Χριστούγεννα για την ΑΕΚ με το 1-1 με τον Λεβαδειακό να αποτελεί ένα μεγάλο πισωγύρισμα καθαρά για βαθμολογικούς λόγους. Λέω καθαρά για βαθμολογικούς λόγους διότι η εικόνα ήταν καλή. Η ομάδα έβγαλε υψηλά επίπεδα δημιουργίας και στο πρώτο και στο δεύτερο ημίχρονο μέσα από ένα πολύ συγκεκριμένο πλάνο ανάπτυξης με αυτοματισμούς και ορθολογικό ποδόσφαιρο κι αυτό που της έλειψε ήταν η αποτελεσματικότητα στην τελική εκτέλεση που αποτελεί μια πληγή από το καλοκαίρι μέχρι και σήμερα.
Η ΑΕΚ, είναι αναγκασμένη να προχωρήσει και να κρατήσει τα θετικά. Ένα από αυτά, σίγουρα είναι η παρουσία του Μήτογλου. Ο Σίμος έπεσε στα βαθιά και κλήθηκε να καλύψει το κενό του Βίντα, ενός ποδοσφαιριστή που εδώ και τρία χρόνια αποτελεί μαζί με τον Πινέδα μια από τις πιο βασικές κολώνες του Αλμέιδα όντας στις πρώτες θέσεις σε λεπτά συμμετοχής. Ο Μήτογλου όχι μόνο αντεπεξήλθε στις απαιτήσεις, όχι μόνο αποτέλεσε έναν από τους πιο σταθερούς παίκτες της ΑΕΚ σε αυτό το διάστημα που πήρε θέση στην καρδιά της άμυνας αλλά έβγαλε πιο έντονα ποτέ την προσωπικότητα του στον αγωνιστικό χώρο.
Ενδεχομένως σε αυτό να βοήθησε το γεγονός πως ο Ματίας Αλμέιδα του έδειξε απόλυτη εμπιστοσύνη δίνοντας του μάλιστα στους αγώνες Κυπέλλου με Άρη και ΠΑΟΚ το περιβραχιόνιο του αρχηγού, μια ευθύνη που όπως αποδείχτηκε απογείωσε τον Σίμο και του έδωσε επιπλέον αυτοπεποίθηση. Η ανοδική πορεία του επιβεβαιώνεται όχι μόνον από τη σταθερότητα που βγάζει στα αμυντικά του καθήκοντα αλλά και από τα όσα προσφέρει στα τελευταία παιχνίδια και στις επιθετικές στατικές φάσεις. Μην ξεχνάμε, εκείνος ήταν που καθάρισε στη Λαμία, εκείνος ισοφάρισε τον Λεβαδειακό. Είναι δεδομένο πως αυτή η άνοδος του Μήτογλου αποτελεί δικαίωση και για τον Ματίας Αλμέιδα που τον εμπιστεύτηκε εξ αρχής απόλυτα και αυτό συμβαίνει πιο έντονα από ποτέ φέτος.
Δύο σημαντικές μονάδες, δύο σημαντικές «υποθέσεις»
Προφανώς, όταν μια ομάδα διαθέτει ποδοσφαιριστές τέτοιας ποιότητας και τέτοιου επιπέδου, θα δέχεται και ενοχλήσεις. Αυτό συμβαίνει και με την ΑΕΚ. Ορμπελίν Πινέδα και Νίκλας Ελίασον, αποτελούν στόχο συγκεκριμένων ομάδων αλλά αυτό από μόνο του δεν συνιστά είδηση, αλλά μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Το ζητούμενο για την ΑΕΚ, είναι να μπορεί να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις με επιτυχία και να βρίσκει την ιδανικότερη λύση για την ίδια. Μιλάμε άλλωστε, για σημαντικές «υποθέσεις» που αφορούν σημαντικές μονάδες του γκρουπ καθώς τόσο ο Πινέδα όσο και ο Ελίασον είναι δύο από τα βασικότερα γρανάζια της μηχανής Αλμέιδα. Ευχή, είναι να τους έχουμε μαζί μας, αλλά στο σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο και όλοι έχουν την τιμή τους. Το μόνο δεδομένο είναι πως ο Μάριος Ηλιόπουλος γνωρίζει και θα πάρει τις καλύτερες αποφάσεις με γνώμονα αποκλειστικά και μόνο το καλό της ΑΕΚ και του Club.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
