Ο Μανωλάς το... δέντρο, η κολοκυθιά και η καμπούρα μας

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗΣ

Έχουν πέσει πολλά πάνω στην καμπούρα μας

Ο Μανωλάς είναι το... δέντρο

Σχόλιο του Τάσου Καπετανάκου, ρεπόρτερ ΑΕΚ στο aek365.gr

Βλέποντας το πρώτο (ανέλπιστα πολύ καλό) ημίχρονο της ΑΕΚ, αναρωτήθηκα «ρε λες να υπάρχει ζωή μέσα σε αυτήν την ομάδα;». Στο τέλος του αγώνα ήμουν πεπεισμένος ότι η «αρρώστια» της ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα δεν την αφήνει πια να κερδίσει ούτε και όταν είναι πολύ καλύτερη από τον αντίπαλο της και θα πρέπει να κερδίζει με 3-0 από το 45'. Μεγάλο πράγμα να είσαι «καταραμένος» και τα προβλήματα να σου πνίγουν τα πάντα... Ετσι, μια πολύ καλή ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο δεν μπόρεσε να σκοράρει και το έκανε τελικά στο μέτριο της ημίχρονο. Ατιμο πράγμα η μπάλα και χθες στο ΟΑΚΑ έπαιξε άσχημο παιχνίδι στην ΑΕΚ. Ο Κωστένογλου κατέβασε ένα κέντρο που είχε διαφορετικό σχηματισμό και πρόσωπα από ότι περιμέναμε και του βγήκε. Φάνηκε να το έχει δουλέψει στις προπονήσεις, φάνηκε να ξέρει τι πρέπει να κάνουν οι παίκτες του για να διασπάσουν τον συμπαγή ΟΦΗ που έπαιζε πίσω. Έκαναν τα πάντα κατά γράμμα. Μόνο γκολ δεν μπορούσαν να βάλουν σε πολλές και καλές ευκαιρίες.

Ο Λυμπερόπουλος στο 55' το βάζει και λες τώρα... είμαστε καλά. Αμ δε... Ο Μανωλάς όπως ανόητα πήρε την πρώτη κίτρινη, έτσι πήρε και την δεύτερη. Και η ΑΕΚ εκεί που ήταν στο 1-0, βρέθηκε με παίκτη λιγότερο, τον Μάκο... στόπερ, να δέχεται γκολ και να χάνει τα πάντα μέσα από τα χέρια της. Και στο τέλος πάλι καλά που δεν έχασε και όλο το ματς.

Εύκολα θα μπορούσαμε να ρίξουμε το... ανάθεμα στον Μανωλά. Η νοοτροπία του ήταν... ερασιτεχνική. Ακόμη και μετά την αποβολή που πήρε το μπουφάν του και πήγε στον Στέλιο και στον πατέρα του για να δει το ματς με μια αβάσταχτη ελαφρότητα. Δεν τον ψέγω... Δεν υπάρχει διοίκηση ή έστω κάποιος που να μπορεί να τον συνετίσει. Ο Κωστένογλου σε μια τέτοια ομάδα έχει «δεμένα» χέρια και κανείς δεν τον βοηθά πια ούτε για τα πιο απλά.

Μοναδική συμβουλή για τον Μανωλά είναι να δει κάποια από τα παιχνίδια της πρώτης και της δεύτερης χρονιάς του Παπασταθόπουλου. Να δει νοοτροπία, φιλοσοφία και τοποθετήσεις στο γήπεδο. Απλά πράγματα μα τόσο δύσκολα. Μακάρι ο Μανωλάς να γίνει μεγάλος στόπερ, μακάρι να μείνει και να καρπωθεί η ΑΕΚ αυτά που πρέπει καθώς αυτή τον έκανε ποδοσφαιριστή. Αυτά εύχομαι...

Όμως, ο Μανωλάς είναι το... δέντρο. Το δάσος της ΑΕΚ δείχνει τα σοβαρά ζητήματα. Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που πλέον δεν «μικραίνει». Αργοπεθαίνει μέρα με την μέρα, εντελώς ψυχρά και ρεαλιστικά. Σε όλα τα επίπεδα. Ακόμη και η καλή της εμφάνιση ξάφνιασε. Τόσα προβλήματα, αποχές από παίκτες, χρέη, μουρμούρα, ξενέρωμα, «άδειασμα» από συναισθήματα. Δεν ξέρω αν μέχρι 31 Μαρτίου μας δώσουν το φιλί της ζωής οι μέτοχοι. Για τίποτα δεν είμαι σίγουρος. Ας το κάνουν για να ζήσει η πιο περήφανη ελληνική ομάδα. Χθες ήταν μέρα ντροπής. Όχι για το αποτέλεσμα, αλλά για την εικόνα στην εξέδρα. Και η ευθύνη φέρει ονοματεπώνυμα. Μακάρι να ήταν η... τελευταία ντροπή. Αν ακολουθήσουν και άλλες και στις 31 Μαρτίου η ΑΕΚ είναι εκτός Ευρώπης και κινδυνεύει με υποβιβασμό, η ευθύνη θα... καταπλακώσει αυτούς που πρέπει. «Η τύχη της ΑΕΚ είναι στα χέρια σας και η δική σας στα δικά μας» έλεγε ένα πανό οπαδών της ΑΕΚ. Ολη η αλήθεια σε ένα κομμάτι πανί...

Υ.Γ.: Το μισό ενδιαφέρον που έχει δείξει τον τελευταίο μήνα ο Ντέμης, να είχαν δείξει έμπρακτα και ο Νοτιάς με τους υπόλοιπους μετόχους του 2004 (πλην Παππά), η ΑΕΚ θα είχε σωθεί για πλάκα. Ο «τρελός ή λαμόγιο» για δεύτερη φορά, έδειξε αν αγαπά την ΑΕΚ ή όχι. Με πράξεις, όχι λόγια. Και στο Δωματιάκι την Τετάρτη το βράδυ αποδείχθηκε ότι κάποια συμβόλαια δεν λήγουν ποτέ... Για τον ίδιο τον Ντέμη ίσως να μην ήταν καλό να γυρίσει. Για την ΑΕΚ στην κατάσταση που είναι τώρα είναι σίγουρα πολύ καλό. Εμένα όμως με ενδιαφέρει η ΑΕΚ... Αρα;

Υ.Γ.1: Με τον ΠΑΟ πρέπει να έχει 30.000 κόσμο, τους μετόχους στα επίσημα, τον Ντέμη στην εξέδρα και 2-3.000 Παναθηναϊκούς. Ετσι πρέπει.

Υ.Γ.2: Ποιον εξυπηρετεί από την τωρινή ΑΕΚ και πως βοηθάει την ομάδα που είναι σε τέτοια κατάσταση, να απειλεί υψηλόβαθμο στέλεχος της δημοσιογράφους με μηνύσεις και αγωγές;

Υ.Γ.3: «Μηχανάκι» ο Μπούρμπος. Επαιξε χαφ, σέντερ φορ και στο τέλος δεξί μπακ (πρόλαβε και έκανε 2-3 «γεμάτες» κούρσες μετά το 80'), αλλά στον πρώην πρόεδρο μας δεν έκανε ούτε όταν ήταν να επιστρέψει τσάμπα...

Μάθαμε και την... κολοκυθιά

Του Αλέξανδρου Λυμπέρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ στο aek365

Πάντα ένα άδειο ΟΑΚΑ σου προκαλεί ένα ψυχοπλάκωμα. Μία αδικαιολόγητη βαρεμάρα, ακόμα και αν το θέαμα εντός αγωνιστικού χώρου, είναι κάτι περισσότερο από καλό. Είναι σαν να πηγαίνεις σε κάποιο μαγαζί για να διασκεδάσεις και αυτό δεν έχει μουσική. Ρυθμό. Αυτό συμβαίνει όταν πρόκειται για ένα ματς κεκλεισμένων των θυρών, λόγω κάποιας τιμωρίας. Τα αποψινά, όμως, συναισθήματα ήταν εντελώς διαφορετικά και προκαλούσαν μία βαθιά απογοήτευση. Μία ταπείνωση από τους ανθρώπους που τις τελευταίες μέρες ξαναμπήκαν δυναμικά στη ζωή μας, όχι επειδή το επιλέξαμε εμείς, αλλά επειδή αυτοί δεν φρόντισαν μία και καλή να... εξαφανιστούν. Όμως, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει για τελευταία φορά να κάνουν το χρέος τους. Δεν ξέρω αν η ομάδα που παρατάχθηκε στον αγωνιστικό χώρο με τον ΟΦΗ -εφόσον οι ποδοσφαιριστές ήταν πληρωμένοι- θα μπορούσε να προσφέρει καλύτερο θέαμα. Όμως με ποια κριτήρια θα μιλήσουμε για αυτούς τους παίκτες, που για ακόμα μία φορά έβαλαν πλάτη, προκειμένου να μην διαλυθεί η ομάδα. Φυσικά, έχουν και αυτοί ευθύνες. Όταν μπαίνουν στο γήπεδο θα πρέπει να ξεχνάνε τα πάντα, όμως είναι άνθρωποι και αυτό ορισμένες φορές δεν πρέπει να το παραμελούμε. Στο μη καθαρό μυαλό θα αποδώσω και τη χαζομάρα του Μανωλά. Δέχθηκε δύο «χαζές» κάρτες και δικαίως αποβλήθηκε. Όμως αυτά τα λάθη είναι δείγμα του ότι δεν υπάρχει συγκέντρωση και σε αυτό δεν ευθύνονται μόνο οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές.

Να πω την αλήθεια, η «κολοκυθιά» δεν ήταν ένα παιχνίδι της  εποχής μου. Δεν το έμαθα ποτέ, δεν το έπαιξα ποτέ. Βεβαίως, δεν χρειάστηκε πολύ για να το μάθω. Δυο τρεις μέρες να ασχοληθείς με την ΑΕΚ και τους μετόχους της, μαθαίνεις όλα τα μυστικά του. Ο Νοτιάς πετάει το μπαλάκι στον Παππά, ο Παππάς στον Νοτιά, μετά η σειρά του Κανελλόπουλου και κάπου εκεί μπαίνει και ο Χατζηιωάννου. Ας ελπίσουμε, γιατί μόνο ελπίδες έχουμε και όχι ενδείξεις, πως στο τέλος όλοι αυτοί οι... μεγιστάνες θα βγάλουν κάτι της από την τσέπη τους και θα σώσουν την ομάδα. Διότι ούτε τα πρότζεκτ του Δημητρέλου, ούτε οι ταμειακές διευκολύνσεις του Ντέμη, ούτε η καλή θέληση του Οικονομόπουλου, μπορούν να βγάλουν την ΑΕΚ από την εντατική, που την έστειλαν οι ίδιοι οι μέτοχοι. Αν υπάρχει κάτι ευχάριστο, είναι το γεγονός, πως έστω και την ύστατη ώρα, τα μέλη της «ομάδας» του 2004 θυμήθηκαν και πάλι πως στον τηλεφωνικό κατάλογό τους, έχουν ο ένας το τηλέφωνο του άλλου. Ώρα για πράξεις λοιπόν διότι ο χρόνος τελειώνει και τότε δεν θα είναι μόνο 200 κάτω από τα γραφεία σας...

Υ.Γ. Η ατάκα του Μάκη Κασνακίδη, μπροστά σε υπαλλήλους της ΠΑΕ: «Καλύτερα που παίζουμε χωρίς κόσμο. Έτσι και αλλιώς μέσα μπαίναμε», δείχνει το πόσο επικίνδυνος άνθρωπος είναι. Η συγκεκριμένη πληροφορία έφτασε στα αυτιά μου από τρεις διαφορετικούς ανθρώπους. Ακόμα και αν με διαψεύσει ο Κασνακίδης (άλλωστε η μόνη επιβεβαίωση αυτών των ανθρώπων, είναι η διάψευσή τους), θα είναι υπόλογος σε όσους τον άκουσαν.